شناسايي موانع توسعه كارآفريني زنان قاليباف روستايي(موردمطالعه: دهستان جامرود، شهرستان تربت‌جام)

هدف از پژوهش حاضر كه از نوع توصيفي تحليلي مي‌باشد، شناسايي موانع توسعه كارآفريني در بين زنان روستايي است كه به‌صورت موردي در دهستان جامرود شهرستان تربت‌جام انجام‌گرفته است. گردآوري اطلاعات به دو شيوه اسنادي و ميداني است كه داده‌هاي ميداني از طريق سرشماري زنان روستايي كه در كلاس‌هاي كارآفريني شركت داشته‌اند (150 نفر)، جمع‌آوري‌شده است. روايي ابزار تحقيق به‌صورت صوري با كسب نظرات كارشناسان مربوطه و اساتيد دانشگاهي تائيد شده و پايايي ابزار تحقيق با توزيع 30 پرسشنامه در خارج از محدوده موردمطالعه، با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ (0.855)، تائيد گرديد. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار و ضريب تغييرات) و آمار استنباطي (آزمون دوجمله‌اي) استفاده گرديد. نتايج پژوهش نشان داد متغيرهاي محدوديت اجتماعي براي فعاليت زنان در بازار از بعد اجتماعي فرهنگي (4.23)، نداشتن پشتوانه مالي و پس‌انداز كافي از بعد اقتصادي (4.33)، پايين بودن سطح سواد زنان روستايي از بعد آموزشي و مديريتي (4.37)، عدم دسترسي به فناوري‌هاي جديد از بعد فني (4.27) و وجود محدوديت‌هاي زياد براي فعاليت‌هاي اقتصادي مستقل زنان از بعد موانع سياست‌گذاري با ميانگين (3.97) مهم‌ترين موانع توسعه كارآفريني زنان قاليباف دهستان جامرود مي‌باشد.