بررسي مفهومي فضاي پارك بانوان با رويكرد روانشناسي محيطي

عرصه هاي عمومي،مهم ترين بخش شهرها و محيط هاي شهري به شمار مي آيند. در چنين عرصه هايي بيشترين تماس و تعامل بين انسان ها رخ مي دهد.اين عرصه تمامي بافت شهري را كه مردم به آن دسترسي فيزيكي و بصري دارند، شامل مي شود.يكي از مهم ترين اين عرصه ها، پارك ها و فضاهاي سبز شهري هستند كه نقش فعالي در سلامتي شهر و شهروندان ايفا مي كنند. در اين مقاله سعي شده با مطالعه دانش روانشناسي محيطي، به ارزيابي نقش پارك هاي بانوان پرداخته شد. روش تحقيق اين مقوله توصيفيتحليلي و فراتحليل است كه با شرح رابطه انسان و محيط پيرامون خود، به بررسي آسايش بانوان بپردازد و با ايجاد پارك بانوان ، با هدف الگويي در جهت بالابردن كيفيت زندگي بانوان به ارتقاي سلامت افراد و راهگشايي براي معضلات شهري قرار گيرد.ودر پايان معيارهايي بيان شده وچگونگي تحقق پذيري آنها در شرايط فعلي مورد اشاره قرارگرفته است.