تحليل عدالت فضايي در برخورداري از تسهيلات شهري بررسي تاثير فرهنگ بر منظر شهري با رويكرد برنامه ريزي در مجتمع هاي زيستي(شهر شاهو)

پايداري اجتماعي از نظر فرهنگ در معناي كلي مترادف با بالا بودن كيفيت زندگي انسان نسل حاضر و نسل آينده با درنظر گرفتن استعدادها و ظرفيت هاي او و برآوردن نيازهاي همه اقشار است. امروزه پايداري به عنوان يكي از مباحث در كليه عرصه ها، بويژه در عرصه فضاهاي شهري و معماري مي باشد . شاخصه اصلي تأثير گذار: اقتصادي، زيست محيطي و اجتماعي در كنار يكديگر به تعادل برسد. اقتصادي از طريق سرمايه گذاران به علت انگيزه هاي مالي، اغلب به حد افراط مورد توجه قرار مي گيرد، زيست محيطي نيز به فراخور هر جامعه براي خود داراي ضوابط معين مي باشد. كه مورد توجه قرار مي گيرد. با توجه به اجتماعي كمتر مورد عنايت همگان قرار گرفته شده است. در پژوهش حاضر، اصول پايداري اجتماعي در طراحي فرهنگسراها كه امروزه يكي از مهم ترين عرصه هاي فرهنگي مي باشد مورد بررسي قرار گرفته است. براي نيل به اين پايداري رعايت زير از قبيل: عدالت، مسائل زيباشناسي، راحتي و آسايش، امنيت و رشد كودكان، هويت اجتماعي و ساير شاخص هاي مرتبط امري ضروري است. روش تحقيق مي باشد در مقاله حاضر، روش تحليلي توصيفي است و استخراج نتايج از منابع كتابخانه اي اسنادي مختلف به كشف اصول پايداري و روابط بين اين اصول انجام مي گيرد. در نهايت اصول پايداري اجتماعي فرهنگسراها تبيين مي شود. تعاريف متفاوتي از فرهنگ گرايي وجود دارد