اهميت نقش و حقوق زنان در تجديد حيات فضاهاي شهري (مطالعه موردي: خيابان جمهوري اسلامي مهاباد)

در اين پژوهش تلاش مي شودابعاد نقش حقوق زنان در فضاي شهري مورد واكاوي قرار گيرد. با توجه به ماهيت موضوع، پرداختن به مسئله حضور و مشاركت ازمنظر حقوق زنان و نه صرفاً ابعاد كيفيت فضاي شهري از وجوه نوآوري اين تحقيق به حساب مي آيد. براي اين منظور از طريق مصاحبه و پرسشنامه با روش نمونه گيري تصادفي بر روي 200 نفر از زنان مراجعه كننده به خيابان جمهوري اسلامي به عمل آمد و اقدام به جمع آوري داده هاي موردنيازشد. نوع تحقيق كاربردي بوده و تحليل هااز طريق كمي سازي داده هاي كيفي وبا استفاده از نرم افزارSPSSصورت مي گيرد. بر اين اساس دودسته سنجه هاي معطوف به الزامات حضور و مشاركت زنان و تنوع حضور و مشاركت زنان در فضاي شهري مورد پرسش قرار گرفت. بر اساس نتايج مشخص شد كه اولا، امتياز سنجه هاي منتسب به حقوق زنان(كه بيانگر الزامات حضور و مشاركت زنان درفضاي شهري است) بيشتر از امتياز سنجه هاي منتسب به حق تفاوت(كه بيانگر ضرورت وجود طيف متنوعي از زنان در فضااست) مي باشد .ثانياً، ميان متغيرهاي سن، وضعيت تأهل، سطح تحصيلات و مدت زمان اقامت در فضا با حق به شهر ارتباط معناداري وجود دارد. در بيشتر سؤالات، زنان پاسخگو به اين موضوع اذعان كرده اندكه براي حضور در فضاهاي عمومي محدوديت هاي جدي مواجه هستند. با استفاده از تحليل مسير براي عوامل مرتبط با حقوق و مشاركت زنان مشخص شد و دو سنجه تنوع حضور افراد باهدف گذران اوقات فراغت، فضاهاي ويژه زنان كمترين تأثيررادارند. از سوئي ديگر، چهار سنجه تنوع فعاليت هاي جاري در فضا، امنيت، روشنايي مناسب فضا درشب و عدم وجود فضاهاي پنهان، تنوع حضور افراد(باهدف خريد) بيشترين تأثيررا در حقوق و احساس مشاركت زنان دارا است.