بررسي پراكندگي جغرافيايي جمعيت شهري استان خوزستان با رويكرد پدافند غيرعامل

پدافند غيرعامل نوعي دفاع غير نظامي است و به مجموعه اقداماتي اطلاق مي‌گردد كه به جنگ‌افزار نياز ندارد و با اجراي آن مي‌توان از وارد شدن خسارات مالي به تجهيزات و تأسيسات حياتي و حساس نظامي و غيرنظامي و تلفات انساني جلوگيري نموده يا ميزان اين خسارات و تلفات را به حداقل ممكن كاهش داد. اقدامات پدافند غيرعامل شامل پوشش، پراكندگي، تفرقه و جابجايي، فريب، مكان يابي، اعلام خبر، قابليت بقا، استحكامات، استتار، اختفاء، ماكت فريبنده و سازه‌هاي امن است. در اين پژوهش بر اساس نتايج سرشماري عمومي نفوس و مسكن سال 1395، وضعيت پراكندگي جغرافيايي جمعيت شهري استان‌ خوزستان با رويكرد پدافند غيرعامل بررسي‌شده است. روش كار در اين پژوهش تركيبي از روش‌هاي اسنادي، توصيفي و تحليلي است و در آن از مقايسه‌ي درصد جمعيت شهر مركز استان با ساير شهرهاي استان و قانون رتبه اندازه زيپف استفاده‌شده است. نتايج نشان داد 55 / 33 درصد جمعيت شهري استان خوزستان در شهر اهواز قرار دارد. نتايج مدل قانون رتبه اندازه نشان مي‌دهد كه شهر اهواز به‌عنوان نخست شهر برتر در نظام شبكه شهري استان خوزستان قرار دارند و نقش شهرهاي مياني و كوچك در سيستم شهري اين استان بسيار كم است. در ﻣﺠﻤﻮع ﺳﻠﺴﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺷﻬﺮي اﺳﺘﺎن ﺧﻮزﺳﺘﺎن داراي ﺳﺎﺧﺘﺎري ﻧﺎﻣﺘﻌﺎدل اﺳﺖ و ﺷﻬﺮ اﻫﻮاز ﺑـﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺷﻬﺮ در ﺷﺒﻜﻪ ﺷﻬﺮي اﺳﺘﺎن ﺧﻮدﻧﻤﺎﻳﻲ ﻣﻲ ﻛﻨد. و هنوز سلسله‌مراتب شهري در شبكه شهري خوزستان نسبت به مدل رتبه اندازه زيپف فاصله زيادي دارد. لذا با ارائه خدمات و تقويت شهرهاي كوچك و مياني و كاهش رشد شهر اهواز در اين استان مي‌توان باعث توزيع بهينه جمعيت و سلسله‌مراتب شهري مطلوب در سطح اين استان شد؛ و بدين‌وسيله به بحث پراكندگي مطلوب جمعيتي و بحث پدافند غيرعامل دست‌يافت.