ساماندهي و احياء بافت فرسوده با تأكيد بر پروژه هاي محرك توسعه با رويكرد بهبود كيفيت زندگي(مورد مطالعه: شهر باغستان)

برنامه‌ريزي و اجراي پروژه‌هاي محرك توسعه به‌عنوان يكي از راهبردهاي به‌كار گرفته شده در جهت فراهم كردن بسترهاي لازم براي حضور ساكنان و توجه به پتانسيل‌ها و ابعاد توسعه مورد توجه قرار گرفت. رشد سريع شهرنشيني در دهه هاي اخير و بي توجهي به ابعاد كيفي زندگي انسان، پيامدهاي نامطلوبي بر سطح سلامت فردي و اجتماعي جامعه و زندگي شهري گذاشته است. سنجش وضعيّت موجودِ كيفيّت زندگي در شهرها با توجه به عوامل بيروني نظير فناوري توليد، زيرساخت   ها، روابط اجتماعي، نهادهاي اجتماعي (عوامل دروني)، محيط زيست و مانند آن ها تحت تأثير قرار مي گيرد. بر همين اساس هدف اصلي پژوهش حاضر ساماندهي و احياء بافت فرسوده با تأكيد بر پروژه هاي محرك توسعه با رويكرد بهبود كيفيت زندگي در شهر باغستان مي باشد. روش تحقيق در اين پژوهش، «توصيفيتحليلي» و شيوة گردآوري، پيمايشي بوده براي جمع آوري اطلاعات و داده ها مورد نياز، از بررسي هاي اسنادي و مطالعات ميداني از قبيل مصاحبه، مشاهده، استفاده شده، تجزيه تحليل داده ها نيز با به كارگيري تكنيك هاي آماري توصيفي و تحليلي صورت خواهد گرفت. نتيجه پژوهش نشان مي دهد افزايش و رشد سريع جمعيت، توام با گسترش شهرنشيني و شهري شدن جهان، مشكلات فراواني در كشورهاي مختلف، به ويژه كشورهاي جهان سوم ايجاد كرده است. شهرها با افزايش ناهنجاري اجتماعي، كمرنگ شدن هويت و حس تعلق اجتماعي، كمبود مسكن و گسترش آلونك نشيني و اسكان غير رسمي، كاهش ايمني و امنيت شهرها، گسترش مشكلات اكولوژي اجتماعي و محيطي و در مجموع كاهش كيفيت زندگي مواجه مي شوند و مؤلفه هاي كيفيّت محيط اقتصادي، كيفيّت محيط كاركردي، بهسازي و نوسازي بافت فرسوده، كيفيّت حمل و نقل و كيفيّت اجتماعي از ضروريات بهبود كيفيت زندگي در اين شهر مي باشد.