بررسي رابطه سلامت اجتماعي و رفتار شهروندي سازماني كاركنان مركز آموزشي- درماني الزهرا اصفهان

مقدمه و هدف: امروزه سلامت اجتماعي به منزله يكي از ابعاد سلامت در كنار سلامت جسماني و رواني، نقش و اهميت گسترده اي يافته است. نتايج برخي از مطالعات نشان ميدهند كه بين سلامت اجتماعي با رفتارهاي اجتماع پسند و مسئوليت پذيري در جامعه و جايگاه اجتماعي، رابطه مثبتي وجود دارد. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين سلامت اجتماعي و رفتار شهروندي سازماني در بين كاركنان مركز آموزشي -درماني الزهرا اصفهان در سال 1399 انجام شد. روش كار: مطالعه توصيفي- تحليلي حاضر به صورت مقطعي انجام شد. جامعه آماري پژوهش، تمامي كاركنان مركز آموزشي- درماني الزهرا اصفهان در سال 1399 (2600 نفر) بودند. تعداد نمونه معادل 340 نفر بود كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه آنلاين و براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار 23 SPSS استفاده گرديد. همچنين به منظور توصيف و تجزيه و تحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي نظير ميانگين و انحراف ‌معيار و نيز روش‌هاي استنباطي نظير ضريب همبستگي Pearson و رگرسيون بهره گرفته شد. يافته‌ها: يافته هاي حاصل از آزمون فرضيات دو متغيره نشان دادند كه بين سلامت اجتماعي و رفتار شهروندي سازماني، رابطه معنادار و مستقيمي وجود دارد؛ به نحوي كه با افزايش سلامت اجتماعي، رفتار شهروندي سازماني ارتقا مي‌يابد. نتايج تحليل رگرسيون نيز حاكي از آن بودند كه متغير سلامت اجتماعي در تبيين رفتار شهروندي سازماني مؤثر است و افزايش ميزان رفتار شهروندي سازماني تحت تأثير افزايش ميزان سلامت اجتماعي مي‌باشد. نتيجه‌گيري: سازمان‌ها از جمله مراكز آموزشي- درماني مورد مطالعه مي‌بايست برخي از اقدامات را به منظور بهبود سلامت اجتماعي كاركنان انجام دهند؛ زيرا رفتار كاركنان در بيمارستان‌ها تأثير زيادي بر بهبود اثربخشي و عملكرد آن‌ها و در نتيجه بهبودي بيماران دارند. از سوي ديگر، جو سازماني سالم و حمايتگر باعث روحيه و اعتماد بالاتر كاركنان مي‌شود.