بررسي تأثير آموزش بر قصد رفتاري والدين در پيشگيري از پوسيدگي اولين دندان دائمي در كودكان ‌پيش دبستاني

مقدمه و هدف: اولين دندان‌هاي دائمي خلفي در سن 6 سالگي شروع به رويش مي‌كند و پيشگيري از پوسيدگي آن اهميت ويژه‌اي در بهداشت دهان ودندان دارد. اين مطالعه با هدف بررسي تأثيرآموزش غيرحضوري بر قصد رفتاري والدين در پيشگيري از پوسيدگي اولين دندان دائمي كودكان پيش‌دبستاني درسنندج انجام شد. روش كار: اين مطالعه مداخله‌اي ازنوع تجربي در سال 1398 در سنندج انجام شد. براساس محاسبات آماري 120 نفر از والدين كودكان پيش‌دبستاني به‌صورت خوشه‌اي‌‌ - تصادفي در دو گروه مداخله (60 نفر) و كنترل (60 نفر) وارد تحقيق شدند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسش‌نامه محقق‌ساخته بودكه روايي و پايايي آن تأييد شد. آموزش درگروه مداخله به‌صورت غيرحضوري انجام شد. اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 20 و آزمون‌هاي مجذور كاي و تي مستقل تجزيه ‌وتحليل شد. يافته‌ها: بر اساس نتايج، قبل از مداخله تفاوت معناداري بين متغير‌هاي جمعيتي و سازه‌ها مشاهده نشد (0/05≤ p)؛ اما به دنبال مداخله آموزشي تفاوت معناداري در ميانگين نمرات آگاهي، نگرش، هنجارهاي انتزاعي، كنترل رفتاري درك‌شده و قصد رفتاري ديده شد ( P ≤ 0/05 ). بعد از مداخله آموزشي ميانگين نمرات همه سازه‌ها در گروه شاهد تفاوت معناداري نداشت ( P ≤ 0/05 ). نتيجه‌گيري: اجراي مداخله آموزشي به‌صورت غيرحضوري در افزايش قصد رفتاري والدين در زمينه پيشگيري از پوسيدگي اولين دندان‌هاي دائمي كودكان مؤثر بود.