رفع تعارض و رابطه‌يابي روايات «فارغ‌بالان از بلا» و قواعد سنت ابتلا

Resolving the Conflict and Relation-Finding of the Narrations of "Those of No Calamity", Fārigh Bālān az Balā, and the Rules of Ibtila

مواجهه گريزناپذير انسان با سختي‌ها و رنج‌ها از زمره سنت عام الهي است كه به قانون ابتلا شهره است. متكلمان آلام را بازتاب حكمت الهي دانسته و به بيان فلسفه شرور پرداخته‌اند. پاره‌اي ‌از روايات به افرادي اشاره دارند كه در دنيا و آخرت، در عافيت كامل بسر مي‌برند؛ ظاهر اين روايات با عموميت سنت ابتلاي كه داراي پشتوانه ديني و عقلي است، منافات دارند. مسئله اين پژوهش ارائه مفهوم صحيحي ازاين روايات است، تا علاوه بر رفع تعارضات ظاهري، راهكاري براي رهايي از رنج‌هاي پيش‌رو پيشنهاد دهد. نوشتار پيش‌رو با بهره‌گيري از شيوه‌ كتابخانه‌اي و تحليل محتوا تلاش مي‌كند تا ضمن بيان اعتبار روايات «فارغ بالان از بلا»در سايه‌ي ارائه مفهوم صحيح اين روايات، وجه جمع ميان آنها و سنت فراگير ابتلاي را بيابد. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه اعتبار روايات «فارغ بالان از بلا» قابل خدشه‌ نيست. مفهوم «عافيتِ» مطرح شده در آنها با مفهوم آن نزد عامه، اهل لغت و ساير روايات مغايرت دارد و با سنت عام ابتلا همسو است.

Man's inevitable encounter with hardships and sufferings is one of the general divine Sunnah known as the law of ibtilā. Theologians have considered pain as a reflection of divine wisdom and have explained the why of evils. Some narrations refer to people who live in complete peace in this world and the hereafter; the appearance of these narrations contradicts the generality of the law of ibtilā, which has religious and intellectual support. The purpose of this study is to provide a correct concept of these narrations, in addition to resolving apparent conflicts, to suggest a solution to get rid of the sufferings ahead. Using the method of library and content analysis, this article tries to find the common ground between them and the pervasive law of ibtilā, while expressing the validity of the narrations of "those free from calamity" in the shadow of presenting the correct meaning of these narrations. The findings of the research show that the validity of the narrations of " those free from calamity " may not be refuted. The concept of "ʿāfiyat" mentioned in them contradicts its meaning in the eyes of the general public, scholars and other narrators, and is in line with the general law of ibtilā.