مروري بر حسگرهاي كوانتومي

سنجش كوانتومي با استفاده از سيستم كوانتومي، خواص كوانتومي يا پديده‌هاي كوانتومي، اندازه‌گيري يك مقدار فيزيكي را توصيف مي‌كند. حسگرهاي كوانتومي مي‌توانند به حساسيت‌هايي برسند، كه طبق قوانين متعارف فيزيك كه زندگي روزمره را كنترل مي‌كنند، غيرممكن باشد. اين سطح حساسيت تنها به لطف دنياي مكانيك كوانتومي با خواص جذاب آن، مانند برهم‌نهي كه در آن اتم مي‌تواند در آن واحد در دو تراز مختلف انرژي باشد، قابل حصول است. نمونه‌هاي تاريخي حسگرهاي كوانتومي شامل مغناطيس‌سنجي‌ها مبتني بر دستگاه‌هاي تداخل كوانتومي ابررسانا و بخارات اتمي يا ساعت‌هاي اتمي است. به تازگي، سنجش كوانتومي به يك شاخه مجزا از تحقيقات در حال رشد در حوزه علم و فناوري كوانتومي تبديل شده است، با رايج‌ترين سطوح كه به كيوبيت‌هاي اسپيني، يون‌هاي به دام افتاده و كيوبيت‌هاي شار مي‌پردازند. انتظار مي‌رود اين زمينه فرصت‌هاي جديدي را با توجه به حساسيت و دقت بالا در فيزيك كاربردي و ساير زمينه‌هاي علمي فراهم كند. در اين بررسي، مقدمه‌اي بر اصول اساسي، مفاهيم وكاربردهايي از حسگرهاي كوانتومي ارايه خواهد شد.