ارزيابي توزيع مكاني پهنه‌هاي خطر سيلخيزي‌ در حوضه آبخيز قورچاي راميان با استفاده از مدل KINEROS2

مدل‌‌سازي توزيعي مكاني فرآيند بارش – رواناب در حوضه‌‌هاي آبخيز با توجه به كمي سازي مقادير مولفه هاي گوناگون هيدرولوژيكي در هر نقطه از حوضه آبخيز ابزار مناسبي را براي مديريت منابع آب، مهندسي رودخانه، طراحي سازه‌‌هاي كنترل سيل و شبيه سازي سناريوهاي مختلف مديريت حوضه آبخيز اهميت ويژه‌‌اي دارد. در اين پژوهش، از مدل KINEROS2، براي ارزيابي توزيع مكاني مقادير مولفه هاي فرآيند بارش - رواناب جهت شناسايي پتانسيل توليد رواناب سطحي و پهنه‌‌هاي سيل‌‌خيز در حوضه آبخيز قورچاي راميان در شرق استان گلستان با مساحتي بالغ بر 254 كيلومترمربع استفاده شده است. براي ارزيابي كارايي مدل، تعداد شش واقعه سيلاب و بارش متناظر حوضه آبخيز كه داراي داده هاي ثبت شده بودند انتخاب و به دو دسته سه‌تايي تقسيم شد. از دسته اول جهت اجرا و واسنجي و از دسته دوم جهت اعتبارسنجي مدل استفاده گرديد. كاربري غالب آين آبخيز جنگل هاي هيركاني و اراضي زراعي شيبدار مي باشد. شبيه‌سازي فرآيند بارش -رواناب با گام زماني ساعتي انجام شد. نتايج ارزيابي كارآيي مدل در حوضه آبخيز قورچاي راميان نشان داد كه مدل KINEROS2 از بين مؤلفه‌هاي هيدرولوژيكي، دبي اوج و زمان تا اوج هيدروگراف سيل را به‌ خوبي شبيه‌سازي مي‌‌كند ولي در برآورد حجم سيل كارآيي خوبي ندارد. نقشه خروجي عمق رواناب شبيه سازي شده نشان مي دهد كه مناطق مختلف حوضه آبخيز داراي پتانسيل متفاوت سيلخيزي مي باشند. بطوريكه بخش‌هاي مياني حوضه كه دچار تغييرات كاربري اراضي گسترده اي از جنگل به اراضي زراعي شيبدار شده اند داراي خطر سيلخيزي بالا مي باشند و بخش بالادست حوضه آبخيز عليرغم شيب زياد پتانسيل سيلخيزي كمي دارد.