تحليل فضايي آسيب پذيري شبكه معابر شهري در برابر زلزله با رويكرد مديريت بحران (مطالعه موردي: بخش مركزي شهر زنجان)

معابر شهري به‌عنوان يكي از عناصر مهم كالبدي شهر، نقشي چشم‌گير در ميزان آسيب‌پذيري دارند به‌طوري‌كه در صورت مسدود شدن ممكن است خسارات و صدمات را به هنگام و بعد از وقوع زلزله به چندين برابر برسانند؛ مسائل و آسيب‌هايي سبب روي آوردن به مديريت بحران به‌عنوان رويكردي جهت كاهش آسيب‌پذيري در برابر مخاطرات طبيعي خصوصاً زلزله در شهرها شده است بنابراين بررسي شبكه معابر با توجه به ارتباط تنگاتنگ آن با ساير كاربري‌ها داراي اهميت هست. هدف از اين تحقيق تحليل فضايي آسيب پذيري شبكه معابر به‌منظور كاهش ميزان آسيب‌پذيري آن در برابر زلزله بخش مركزي شهر زنجان مي‌باشد. در اين راستا پژوهش حاضر با بهره‌گيري از روش توصيفي - تحليلي و با استفاده از مجموعه داده‌هاي بلوك‌هاي آماري سال 1395، طرح تفصيلي 1394 و نظرات ۱۴ داور به تدوين شاخص‌هاي جامع پرداخته و براي تجزيه‌وتحليل از مدل AHP در محيط ArcGIS و درنهايت با تلفيق معيارها و توليد لايه‌ها از منطق فازي به تحليل آسيب‌پذيري شبكه معابر شهري در برابر زلزله پرداخته است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه بخش مركزي شهر زنجان آسيب‌پذيري بالايي در برابر زلزله‌هاي احتمالي داشته باشد. به‌طوري‌كه از كل معابر منطقه مورد مطالعه با مساحت 82 هكتار، 9.2 هكتار آسيب‌پذيري خيلي زياد، 20.4هكتار آسيب‌پذيري زياد، 25.4 هكتار آسيب‌پذيري متوسط، 11.5هكتار آسيب‌پذيري كم و 15.5 هكتار از آسيب‌پذيري خيلي كم برخوردار بوده است.‌كه درمجموع 29.6 هكتار از سطح معابر از آسيب‌پذيري زياد و خيلي زياد برخوردار هستند. درنهايت مي‌توان بيان داشت كه مهم‌ترين عوامل آسيب‌پذير شبكه معابر در بخش مركزي زنجان شامل فرسودگي بافت جداره معبر، تراكم بالاي جمعيت مرتبط با معبر و درجه محصوريت بالاي معابر مي‌باشد.