تفسير تطبيقي آزمون نقاشي خانواده كودكان عادي و كودكان طلاق، بي‌سرپرست و بدسرپرست (9 تا 14 ساله) با تأكيد بر بررسي اضطراب، افسردگي و پرخاشگري

مقدمه: سطوح مختلف بد كاركردي خانواده به عنوان عوامل خطر سلامت روان فرزندان مطرح است.هدف: هدف از پژوهش حاضر، تفسير تطبيقي آزمون نقاشي خانواده كودكان عادي و طلاق و نيز كودكان بي‌سرپرست و بدسرپرست (۹ تا ۱۴ ساله) با تأكيد بر بررسي اضطراب، افسردگي و پرخاشگري بود.روش: اين پژوهش يك مطالعه مقطعي از نوع علي مقايسه‌اي است. جامعه آماري شامل كودكان ۹ تا ۱۴ ساله خانواده‌هاي عادي، كودكان طلاق، بدسرپرست و بي‌سرپرست شهر تهران در سال ۱۳۹۹ بود. حجم نمونه شامل ۵۰ كودك عادي و ۵۰ كودك از سه گروه ديگر بود كه براساس روش انتساب هدفمند و نمونه‌گيري در دسترس ‌تعيين شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه پرخاشگري باس و پري، آزمون اضطراب آشكار كودكان، مقياس افسردگي و آزمون نقاشي خانواده كورمن استفاده شد. داده‌هاي گردآوري شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ و از طريق آزمون تحليل واريانس و مقايسه چندگانه شفه مورد ارزيابي قرارگرفتند.يافته ها: يافته‌ها نشان داد كه ميان نمرات شاخص اضطراب، افسردگي و پرخاشگري كودكان و نمرات اين متغيرها در آزمون نقاشي كودكان همبستگي بالايي وجود دارد (۰/۰۰۰=P) از سوي ديگر، نتايج آزمون تحليل واريانس و شفه نشان داد كه تفاوت معناداري ميان كودكان عادي و كودكان طلاق، بدسرپرست و بي‌سرپرست وجود دارد (۵۸۱/۸۷۰=F و ۰/۰۰۰=P) و به ترتيب ميزان اضطراب، افسردگي و پرخاشگري كودكان بدسرپرست (۱۹۶/۱۵)، كودكان بي‌‌سرپرست (۱۸۶/۶۹) و كودكان طلاق (۱۷۴/۵۵) بيشتر از كودكان عادي (۱۱۱/۹۴) بود.نتيجه گيري: مي‌توان نتيجه گرفت كه كودكان خانواده‌هاي بدسرپرست، بي‌سرپرست و طلاق نسبت به كودكان عادي، افسرده‌تر، مضطرب‌تر و پرخاشگرتر هستند و در اين ميان كودكان بدسرپرست وضعيت بدتري از كودكان بي‌سرپرست و كودكان طلاق داشتند.