توسعه مدل فعاليت هاي كارآفرينانه زنان روستايي مبتني بر ديدگاه صاحب نظران آموزشي

پژوهش حاضر، با هدف تدوين مدل فعاليت هاي كارآفرينانه زنان روستايي مبتني بر ديدگاه صاحب نظران آموزشي با رويكرد مدل سازي ساختاري تفسيري انجام گرفت. پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي پيمايشي و از لحاظ هدف از نوع پژوهش‌هاي كاربردي است. جامعه‌ي آماري پژوهش حاضر، خبرگان آشنا به حوزه ي كارآفريني از جمله اعضاي هيأت علمي و كارآفرينان روستايي بودند كه 25 نفر از بين آنها به عنوان نمونه و به شيوه نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. ابتدا با بررسي ادبيات پژوهش، عوامل مؤثر بر فعاليت‌هاي كارآفريني زنان روستايي، استخراج و براساس نظر خبرگان 10 عامل به عنوان عوامل نهايي شناسايي شدند، سپس به منظور مشخص نمودن تأثير علت و معلولي عوامل مستخرج، از پرسشنامه‌ي محقق ساخته‌اي كه بر اساس مدل سازي ساختاري تفسيري طراحي شده بود، استفاده گرديد. به منظور تجزيه و تحليل‌ها، رويكرد مدل‌سازي ساختاري تفسيري و ارائه مدل عوامل مؤثر بر فعاليت‌هاي كارآفريني زنان روستايي از تكنيك مدل سازي ساختاري تفسيري استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد از بين اين 10 عامل شناسايي شده، ويژگي‌هاي شخصيتي و تجربه ي كاري، سرمايه ي روانشناختي، تفكر خلاق و توانمندسازي در سطح اول و روبنايي ترين سطح مدل قرار گرفتند. تفاوت‌هاي جنسيتي، عوامل نهاديسازماني و عوامل اقتصادي نيز در سطح دوم قرار گرفتند. فضاي فرهنگياجتماعي روستايي در سطح سوم مدل سطح‌بندي تعيين شد. همچنين، آموزش مهارت‌هاي كارآفريني به عنوان مؤثرترين عامل در فعاليت‌هاي كارآفريني زنان روستايي در سطح چهارم مدل و به عنوان زيربنايي ترين سطح به حساب مي آيد. براساس يافته‌هاي پژوهش، پيشنهاد مي‌‌شود با توجه به الگوي سطح بندي ارائه شده در اين پژوهش، روند و ترتيب اقدامات صورت گرفته مرتبط با گسترش فعاليت‌‌هاي كارآفريني زنان روستايي انجام شود. همچنين، از آنجايي كه اغلب عوامل بنيادي اثرگذار بر فعاليت كارآفريني زنان به آموزش، توانمندسازي و جو اجتماعي روستايي بر مي گردد، آموزش و فرهنگ سازي و اصلاح نگرش هاي جنسيتي ضرورت مي يابد.