بررسي سيـر تحول مفـهوم ورودي در مدارس ايـران (پژوهشي بر مبناي مطالعه پنج مدرسه شاخص)

در طراحي فضاي معماري، يكي از مهم‌ترين مباحث نوع دركي است كه طراح از حوزه مفهومي آن فضا دارد. به اين معنا كه طراح چه تصوري از آن عضو در ذهن خود ترسيم نموده است. قدر مسلم اين حوزه بنا به شرايط جامعه و به‌مرور زمان با تغييراتي همراه است. هدف اين مقاله شناسايي يكي از اين مفاهيم است. بنابراين به كمك شناخت پيشينه ورودي مي‌توان سير تغييرات مفهوم ورودي را بررسي كرد. بدين منظور با پرداختن به عنصر ورودي مدارس، پرسش اين تحقيق چنين مي گردد كه مفهوم ورودي طي زمان چه تغييراتي داشته است و اين تغييرات را چگونه مي‌توان بر پايه تجسم آن در بناهاي مختلف آشكار نمود. جهت بررسي دقيق تر اين مسئله، در اين پژوهش بازه زماني مربوط به دوره تيموري تا حال حاضر مورد بررسي قرار گرفت كه درمجموع در قالب پنج دوره كلي تعريف شدند و از هر دوره ورودي يك نمونه از مدارس تحليل گرديد. بر پايه يافته هاي مقاله در بخش مباني، براي درك مفهوم يك معماري چهار بعد نشانه ها، معنا، عملكرد و دستورالعمل كاربرد در مجموعه فضاها مي بايست تحليل شود. تحليل اين چهار بعد در حوزه ورودي مدارس سبب درك تفاوت مفهوم اين عنصر از معماري در طي دوره مورد نظر شد. بر اساس نتايج حاصل، مفهوم فضاي ورودي مدرسه در سير تاريخي خود از يك فضاي ورودي با معنا، عملكرد و نشانه و كاركرد خاص تغيير كرده و امروزه بيشتر به شكل فضاي نفوذ فاقد مفاهيم سابق خود درآمده است. فضايي كه مفصلي بين مردم و مدرسه بود، امروزه تنها روزني براي ورود و خروج دانش آموزان است.