برنامه ريزي عمراني و آباداني كلانشهرها در راستاي مديريت بحران زلزله با تأكيد بر بافت فرسوده

شهر موجودي زنده و پويا است كه كالبد آن در دوره هاي مختلف تحت تاثير تحولات اقتصادي سياسي و فرهنگي طبيعي واجتماعي شكل مي گيرد. بافت هاي فرسود شهري كه زماني براساس الگوهاي شهري و يا تاثير از شرايط اقتصادي اجتماعي ساكنان و ويژگي هاي محيطي به وجود آمده اند، امروزه بر اثر گذشت زمان و تغيير در الگوهاي فضايي ساخت و ساز، قابليت زندگي را از دست داده اند و داراي مشكلات زيادي از لحاظ شرايط كالبدي، عبور و مرور، اقتصادي و اجتماعي براي زندگي امروزي است. اين بافت ها داراي نقاط قوت و فرصت هاي زيادي هستند كه براساس شناخت جامع و برنامه ريزي صحيح اين نقاط، مي توان راهبردهاي بهينه اي جهت ساماندهي وضعيت موجودبافت هاي فرسوده ارايه داد.اين مقاله با رويكرد توصيفي تحليلي از روش مطالعات ميداني و كتابخانه اي و با استفاده از مدل SWOT فرآيند تحليل سلسله مراتبي AHP تدوين شده است. در اين تحقيق به بررسي نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهديدهاي بافت فرسوده شهري در منطقه18 تهران پرداخت شده است يافته هاي حاص از تحليل مدل فوق در اين پژوهش نشان مي دهد كه علاقه مندي ساكنين براي بهسازي و نوسازي بافت فرسوده و وجود گروه هاي كم درآمد اقتصادي در بافت به ترتيب از مهم ترين نقاط قوت و ضعف، بالا بودن ميزان مشاركت در شهرهاي كوچك و مقاوم نبودن ساختمان ها در برابر مخاطرات طبيعي از مهمترين نقاط فرصت و تهديد مي باشد. مهمترين راهبردها در ارتقا كيفيت سكونت و زندگي در بافت هاي فرسوده، جلب مشاركت مردمي در طرح، اجرا، بهسازي و نوسازي، فراهم كردن بسترهاي لازم جهت تشكيل نهادهاي مديريتي مردمي، تشويق مردم به تشكيل سازمان هاي محلي مي باشند.