سنجش ميزان آلودگي فلز جيوه در بافت عضله ماهي كپور ( Cyprinus carpio) و اردك ماهي (Esox lucicus) تالاب انزلي و همبستگي آن با وزن، سن و رژيم غذايي

Measurement of Mercury Metal Contamination in Muscle Tissue of Carp (Cyprinus Carpio) and Duck (Esox Lucicus) Anzali Wetland and Its Correlation with Weight, Age and Diet

فلزات سنگين و شبه فلزات از جمله عناصر پايدار و مقاوم به تجزيه_اي هستند كه در صورت وجود غلظت­هاي بالا در بافت آبزيان، سلامت آنها و انسان­ها را تهديد مي ­كنند. اين تحقيق در سال 1396با هدف سنجش ميزان آلودگي فلز جيوه دربافت خوراكي ماهي­هاي كپور و اردك تالاب انزلي، مقايسه آن با حد مجاز استانداردهاي جهاني و همچنين بررسي همبستگي ميان عوامل سن، وزن و رژيم غذايي با ميزان آلودگي اين عنصر سمي انجام شده است. نمونه­هاي ماهي از سه بخش شرق، مركز و غرب تالاب انزلي جمع­آوري شدند. اندازه­گيري جيوه با دستگاه پيشرفته آناليز جيوه ( مدل Leco AMA 254 ) با دقت بسيار مطابق روش استاندارد سازمان EPA6722D- انجام شد. ميانگين كل غلظت اين فلز در بافت عضله ماهيان كپور و اردك به ترتيب 0/5398 و 0/7662 ميكروگرم برگرم وزن خشك اندازه­گيري شد. همبستگي مثبت خطي معني­ داري ( p <0.001) ميان تجمع جيوه با عوامل سن و وزن دو گونه مورد بررسي مشاهده شد. تفاوت معني­داري ميان غلظت جيوه در بافت عضله دو گونه مذكور وجود داشت، به طور كلي ميزان جيوه در بافت عضله ماهيان صياد به طور معناداري نسبت به ماهيان غير­صياد بيشتر بود. بيشترين غلظت جيوه در نمونه­ هاي بخش شرقي مشاهده شد. مقايسه بين ميزان غلظت جيوه در دو ماهي با حد آستانه مجاز استاندارد سازمان غذا و دارو آمريكا براي جيوه (1 ميكرو گرم بر گرم ) نشان مي ­دهد كه نتايج از حد آستانه كمتر مي­باشد، در حاليكه از حد آستانه مجاز تعيين شده توسط سازمان بهداشت جهاني و سازمان غذا و كشاورزي (FAO) بيشتر مي ­باشد.

Heavy metals and quasi-metals are among the stable and decomposing elements that threaten their health and human health if there are high concentrations in aquatic tissues. This study was conducted in 2017 with the aim of measuring the level of mercury metal contamination in the oral tissue of carp and duck fish in Anzali wetland, comparing it with the allowable limit of international standards and also examining the correlation between age, weight and diet with the level of contamination of this toxic element. Fish samples were collected from three parts of east, center and west of Anzali wetland. Mercury was measured with an advanced mercury analyzer (Leco AMA 254) according to the EPA6722D-standard method. The mean total concentrations of this metal in carp and duck muscle tissue were measured to be 0.598 and 0.5762 μg / kg dry weight, respectively. A significant linear positive correlation (p <0.001) was observed between mercury accumulation and age and weight of the two species. There was a significant difference between the concentrations of mercury in the muscle tissue of the two species. In general, the amount of mercury in the muscle tissue of fishermen was significantly higher than non-fisherman. The highest concentration of mercury was observed in the samples of the eastern part. A comparison between the concentration of mercury in the two fish and the US Food and Drug Administration's standard threshold for mercury (1 μg / g) shows that the results are below the threshold, while the threshold set by The World Health Organization and the Food and Agriculture Organization (FAO) are more.