اثر بي‌ثباتي اقتصاد كلان بر توسعه اجتماعي در ايران

توسعه اجتماعي فرايندي از تغييرات است كه منجر به بهبود در به­زيستن انسان مي­شود. به­زيستن انسان به معني دسترسي به آموزش بهتر، سلامت بهتر و منابع مورد نياز براي ضروريات زندگي است. از طرف ديگر، موقعيت وضعيت اقتصاد كلان هر كشور عامل مؤثري بر اين مقوله است. بنابراين، در مقاله حاضر اثر بي­ثباتي اقتصاد كلان بر توسعه اجتماعي در ايران در بازه زماني 1352-1396 آزمون گرديد. براي سنجش توسعه اجتماعي از دو شاخص توسعه انساني و نرخ بقاء كودكان زير 5 سال و براي سنجش شاخص بي­ثباتي اقتصاد كلان، از تركيب چهار متغير تلاطم توليد ناخالص داخلي، تلاطم رابطه مبادله و تلاطم سرمايه­گذاري و تلاطم مخارج مصرفي خصوصي استفاده شده است. نتايج نشان مي­دهد كه در بلندمدت، بي­ثباتي اقتصاد كلان بر روي شاخص توسعه انساني و نرخ بقاء كودكان زير 5 سال، اثر منفي و معني­دار دارد كه اين امر مبين اثر منفي بي­ثباتي اقتصاد كلان بر روي توسعه اجتماعي است. در عين حال، نتايح حاكي از آن است كه در كوتاه­ مدت رابطه معني­ داري بين متغيرهاي مورد نظر و توسعه اجتماعي وجود ندارد.

Social development is a process of changes that leads to improvement in human wellbeing. Human well-being means access to better education, better health, and the resources required for basic human needs. On the other hand, the macroeconomic condition of each country is an effective factor in this issue. Therefore, in this paper, we examined the effect of macroeconomic instability on social development in Iran between 1973 through 2017. To measure the social development, we used two variables of human development index and under-five child survival rate and to measure macroeconomic instability, we combined four variables, the GDP volatility, the terms of trade volatility, the investment volatility and the private consumption expenditure volatility. The results showed that macroeconomic instability has a negative and significant effect on the human development index and the under-five survival rate in the long run, which reflects the negative effects of macroeconomic instability on social development. Also, in the short run, there is no significant relationship between the relevant variables and social development.