اثر آموزش مثبت‌نگري بر اميد به آينده اصناف و بازاريان در شرايط تحريم اقتصادي ايران

اصناف و بازاريان بخش مهم و وسيعي از جامعه و اقتصاد هر كشور را تشكيل مي‌دهند. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش مثبت‌نگري بر اميد به آينده در اصناف و بازاريان در شرايط تحريم اقتصادي ايران انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش كليه‌ي اصناف و بازاريان شهر بردسكن بود. روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه مورد نظر به شيوه نمونه گيري خوشه‌اي به دست آمد. مداخله مثبت‌نگر در اين پژوهش بر اساس رويكرد پاركز (2009) و در قالب 6 جلسه بر روي گروه آزمايش اجرا شد. داده‌ها با روش آماري تحليل كوواريانس تك متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه روان‌درماني مثبت‌گرا باعث بهبود و افزايش اميد به آينده در اصناف و بازاريان شد (05/0p <). در نتيجه روان‌درماني مثبت‌گرا بر اميد به آينده اصناف و بازاريان مؤثر است و مي‌تواند به عنوان يك شيوه درماني و كاربردي به خصوص در شرايط تحريم‌هاي اقتصادي و وضعيت خاص حاكم بر اقتصاد ايران مورد استفاده قرار گيرد.

Tradesmen and marketers constitute an important and large part of the society and economy of any country. The aim of this study is to investigate the effectiveness of positivity training on hope for the future in guilds and bazaars in the context of Iran's economic sanctions. The statistical population of this study was all tradesmen and marketers in Bardaskan city. The research method is quasi-experimental with a pretestposttest design with a control group. The sample was obtained by cluster sampling. Positive intervention in this study was performed based on Parks (2009) approach and in the form of 6 sessions on the experimental group. Data were analyzed by one-way analysis of covariance. Results showed that positive psychotherapy improved and increased hope for the future in tradesmen and marketers (p <0.05). As a result, positive psychotherapy is effective on hope for future of guilds and bazaars and can be used as a therapeutic and practical method, especially in the context of economic sanctions and special situation prevailing in Iran's economy.