مدل‌بندي عوامل موثر بر طول مدت زمان بيكاري با استفاده از تجزيه و تحليل بقا

در بسياري از پژوهش‌هاي آماري با متغير‌هايي تحت عنوان مدت زمان بيكاري، مدت زمان ابتلا به بيماري تا مرگ، طول عمر يك قطعه، مدت زمان تصويب لايحه‌اي در مجلس و موارد مشابه ديگري رو به رو مي‌شويم. در اين‌گونه مطالعات هدف يافتن و مدل‌بندي منابع تأثيرگذار بر مدت زمان مورد بررسي ‌است تا با شناخت و تغيير منابع خطر، بتوان مدت زمان مذكور را كنترل نمود. در اين مقاله براي مدل‌بندي عوامل موثر بر طول مدت زمان بيكاري از مفاهيم تجزيه و تحليل بقا استفاده شده است. براي بررسي تأثيرات متغيرهاي تبييني بر طول مدت زمان بيكاري از مدل مخاطرات متناسب كاكس و شكنندگي استفاده شده است. داده‌هاي اين مطالعه براي بررسي تأثير متغير‌هاي جنسيت، سن، وضعيت تأهل و سطح تحصيلات به‌عنوان متغيرهاي پيشگوي موثر بر مدت زمان بيكاري در كلانشهر تهران گردآوري شده است. نمونه شامل 546 نفر است كه اطلاعات مربوط به تاريخ شروع و تاريخ پايان دوره‌ي بيكاري براي هر فرد از ابتداي فروردين سال 1397تا ابتداي فروردين سال 1398ثبت شده است. نتايج به‌دست آمده نشان مي‌دهند كه طول دوره بيكاري افراد متأثر از متغيرهاي وضعيت تأهل، سطح تحصيلات و جنسيت است.

no abstract