بررسي تاثير نانو سيال اكسيد آهن تحت ميدان الكترومغناطيس بر نتايج ازدياد برداشت

مطابق پيش بيني هاي به عمل آمده، افزايش تقاضاي جهاني براي انرژي همچنان ادامه خواهد داشت و اگرچه استفاده از انرژي هاي جايگزين در سال هاي آتي افزايش مي يابد، ولي اين افزايش در مقايسه با انرژي هاي فسيلي كم بوده و نقش اصلي منابع تجديدپذير حداقل تا دو دهه آينده نقش تكميلي و حامي خواهد بود. با درك اين واقعيت كه ميزان تقاضا انرژي جهاني در سال هاي آتي به بالاترين ميزان خود خواهد رسيد، نياز به ايجاد يك تحول علمي و عملي در هسته اصلي مهندسي نفت و گاز، جهت افزايش ميزان بهره وري بيش ازپيش احساس مي شود. ازديادبرداشت به دليل بهينه بودن، دسترسي و مسايل زيست محيطي از مهم ترين روش ها و مطالعات است. ازديادبرداشت به كمك نانوذرات از مكانيسم هايي همچون كاهش ويسكوزيته نفت، افزايش ويسكوزيته سيال تزريقي، كاهش كشش بين سطحي و تغيير ترشوندگي جهت ازدياد برداشت بهره مي برند. اين زمينه تحقيقي برخي موارد كمتر ديده شده را داراست كه از جمله آن بررسي استفاده از نانوذرات تحت ميدان مغناطيسي يا نانوذرات داري خواص مغناطيس براي بهبود عملكرد نانوذرات و جداسازي آن ها از نفت است. تاثير ميدان الكترومغناطيس برروي نظم وآرايش جريان مغناطيسي و بهدنبال آن افزايش ويسكوزيته نانوسيال اكسيدآهن در محيط متخلخل و كاهش كشش سطحي از جمله نتايج برجسته است. نتايج نشان داد، ميزان بازيابي در عدم حضور و حضور امواج الكترومغناطيس به ترتيب از 44 درصد با 24/7 درصد بهبود به 68/7 درصد رسيده است.