تبيين فرايند و معرفي عوامل وقوع ناآرامي‌هاي اجتماعي در ج.ا.ايران

برمبناي ادبيات راهبردي، چالش‌ كشورها از جمله ج.ا.ايران در عرصۀ داخلي، آسيب‌هاي ناشي از ضعف دروني و در عرصه بيروني، تهديدها هستند. آسيب‌هاي دروني از عوامل اصلي تحريك و فعال‌سازي تهديد بيروني است؛ از اين‌رو داراي اهميت فرواني مي‌باشد. در عرصۀ داخلي، عوامل و آسيب‌هاي گوناگوني مي‌توانند به وجودآورندۀ ناامني باشند كه از جمله مهم‌ترين‌ آنها ناآرامي‌هاي اجتماعي هستند. نظر به اهميت و ضرورت موضوع ناآرامي‌ها،‌ هدف اين نوشتار، تبيين فرايند شكل‌گيري ناآرامي‌هاي اجتماعي در ج.ا.ايران است. روش پژوهش در اين تحقيق، زمينه‌اي موردي با رويكرد كمي و روش تحليل آن، توصيفي – تحليلي مي‌باشد. نويسندگان براي دستيابي به هدف بيان‌شده و پاسخ به اين پرسش اصلي كه فرايند شكل‌گيري ناآرامي‌هاي اجتماعي در ج.ا.ايران چگونه است؟، با استفاده از روش كتابخانه‌اي، منابع معتبر فارسي و انگليسي را موردمطالعه قرار داده و اطلاعات لازم را استخراج و فرايندي چهارمرحله‌اي براي تبيين روند ايجاد ناآرامي ارائه نمودند. به‌منظور اعتبارسنجي يافته‌ها،‌ پرسشنامه‌اي محقق‌ساخته بين 30 نفر از خبرگان آشنا با مباحث امنيتي، علوم سياسي و جامعه‌شناسي به‌عنوان نمونۀ آماري توزيع گرديد. يافته كلي پژوهش آن است كه ناآرامي‌هاي اجتماعي در كشور از توالي مراحل «اختلال»، «تكانه»، «بي‌تعادلي» و «جرقه» به‌وجود مي‌آيد و عواملي همچون «بيكاري، بي‌ثباتي اقتصادي و كاهش ارزش پول ملي، افزايش شكاف‌هاي طبقاتي، پايين بودن نرخ سرمايۀ اجتماعي، سياست‌ها و طرح‌هاي دشمن و سرويس‌هاي اطلاعاتي آنها در زمينۀ براندازي نظام، نفوذ و عملكرد نفوذي‌ها، كاركرد مخرب فضاي مجازي، فساد اقتصادي و سياسي – اداري، غفلت جامعۀ اطلاعاتي، ضعف‌ برخي اجزاي فرهنگ امنيتي» در اين فرايند نقشي تعيين‌كننده داشته و خواهند داشت.