عنوان مقاله :
بررسي تاثير فاصله بين دو استوانه شناور و ثابت بر روي نيروهاي هيدروديناميكي ناشي از تفرق موج
پديد آورندگان :
قنبري نمين ، سينا دانشگاه صنعتي اميركبير , فيضي ، اتابك دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده فني و مهندسي - گروه مهندسي عمران , عسكريان خوب ، ابوالفتح دانشگاه علوم دريايي امام خميني (ره) - دانشكده مهندسي مكانيك
كليدواژه :
اندركنش سازه شناور , نيروهاي هيدروديناميكي مرتبه دوم , نيروي دريفت , موج استوكس مرتبه دوم
چكيده فارسي :
وجود يك جسم در مقابل امواج پيشرونده، بسته به ابعاد جسم در مقايسه با طول موج ميتواند موجب تغيير در پروفيل موج برخوردشونده به سازه و تفرق آن گردد. موج متفرقشده نيز به نوبه خود نيروهاي مرتبه اول و مرتبه دوم به جسم قرار گرفته در پشت جسم اول وارد ميكند. در اين مقاله ابتدا نتايج بدست آمده حاصل از شبيهسازي عددي يك سكوي استوانهاي شكل با دادههاي تجربي مقايسه گرديد. سپس براي بررسي اندركنش دو سازه شناور، با قرار دادن دو استوانه ثابت و شناور در مقابل امواج استوكس مرتبه دوم به بررسي تاثير تغيير فاصله بين اين استوانهها براي بدست آوردن نيروهاي وارد بر استوانه شناور پرداخته شده است. همچنين در يك فاصله ثابت تاثير افزايش شعاع استوانه شناور بر روي نيروهاي دريفت و تفرق وارد شده بر استوانه شناور مورد ارزيابي قرار گرفته است. تحليل عددي با استفاده از نرم افزار المان مرزي آكوا انسيس بر پايه تئوري تفرق انتشار سه بعدي در حوزه فركانس انجام شده است. نتايج بدست آمده نشان داد كه با افزايش فاصله استوانه شناور از استوانه ثابت، نيروي تفرق كاهش يافته و بيشينه اين نيرو در فركانسهاي بالاتر اتفاق ميافتد. همچنين در فركانسهاي پايينتر نيروي دريفت كمتري به استوانه شناور وارد ميگردد كه با افزايش فركانس موج اين نيرو افزايش مييابد. در نهايت با بررسي تاثير افزايش شعاع استوانه شناور ميتوان مشاهده نمود كه هر چه شعاع استوانه افزايش يابد، مقادير نيروي دريفت و تفرق وارد بر استوانه شناور با نرخ بيشتري افزايش مييابد.