شيوع پارگي‌هاي درجه 3 و 4 پرينه حين زايمان و برخي عوامل مرتبط با آن در زايشگاه نيك‌نفس رفسنجان در طي سالهاي 96-1394

مقدمه: صدمه به پرينه، يك عارضه شايع در زايمان واژينال بوده كه مي‌تواند سلامت جسمي، رواني و اجتماعي زنان را تحت تأثير قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف تعيين شيوع پارگي‌هاي درجه 3 و 4 پرينه حين زايمان و برخي عوامل مرتبط با آن انجام شد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي -تحليلي گذشته‌نگر، اطلاعات از پرونده‌هاي مادران زايمان كرده در طي سال‌هاي 96-1394 استخراج شد. گروه كنترل 129 نفر از افرادي كه دچار پارگي شديد نبوده و با روش نمونه‌گيري سيستماتيك از بين زايمان‌هاي انجام شده در طي سال‌هاي مورد نظر انتخاب شدند. پس از جمع آوري اطلاعات مربوط به عوامل مرتبط با پارگي پرينه، تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (نسخه 18) و آزمون‌هاي كاي دو، دقيق فيشر و تي مستقل انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته ها: از 8814 زايمان واژينال انجام شده در طي سال‌هاي مربوطه، پارگي‌هاي درجه سه و چهار پرينه 32 مورد (0.363%) بود كه از اين تعداد، 22 مورد نولي‌پار (68.8%) بودند. در مقايسه بين دو گروه مورد (32) و كنترل (129)، سابقه كار عامل زايمان (0.02=p)، زايمان ابزاري (0.023=p) و مدت زمان مرحله دوم زايمان (0.0001 p) گروه مورد بيشتر بود. نتيجه گيري: پارگي‌هاي درجه 3 و 4 پرينه با مرحله دوم زايمان طولاني‌تر و زايمان ابزاري كه نيازمند به حضور عامل زايمان با سابقه كاري بالاتر است، ارتباط دارند.