بررسي رابطه خشونت فيزيكي توسط همسر و اختلالات كيفيت خواب در بارداري

مقدمه: خواب از مهم‌ترين نيازهاي زندگي فرد است كه نقش اساسي در سلامت دارد. خشونت خانگي به‌خصوص نوع فيزيكي بر كيفيت خواب اثر دارد. مطالعه حاضر با هدف تعيين رابطه خشونت فيزيكي و اختلالات كيفيت خواب زنان باردار انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مقطعي در سال ۱۳۹۸ بر روي ۲۰۰ زن باردار مراجعه‌كننده به مراكز تابعه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران انجام شد. اطلاعات جمعيت‌شناختي با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته دموگرافيك- مامايي و اطلاعات مربوط به خشونت خانگي با استفاده از پرسشنامه خشونت خانگي برگرفته از سازمان جهاني بهداشت و كيفيت خواب با پرسش‌نامه پيترزبورگ جمع‌آوري شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه ۲۳) و آزمون‌هاي آماري تي مستقل، كاي دو و ضريب همبستگي اسپيرمن انجام شد. ميزان p كمتر از 0/05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در اين مطالعه 70 نفر (35/2%) نمونه‌ها داراي كيفيت خواب نامطلوب بودند و بيشترين و كمترين فراواني خشونت فيزيكي هل دادن (%16) و داغ كردن (4%) بود. بين كيفيت خواب و ميزان خشونت فيزيكي ارتباط آماري معني‌داري وجود داشت (p 0/001). ضريب همبستگي خشونت فيزيكي با اختلالات كيفيت خواب r=0/149 بود (p=0/049). نتيجه‌گيري: با توجه به رابطه مثبت خشونت فيزيكي با اختلالات خواب، توصيه به غربالگري و شناسايي موارد خشونت خانگي در دوران بارداري در كساني كه با شكايت اختلال خواب مراجعه مي‌كنند، مي‌گردد. بنابراين مشاوره، تدوين و اجراي برنامه‌هاي توانمند‌سازي زنان در مواجهه با خشونت، موجب ارتقاء سلامت آنان مي‌شود.