عنوان مقاله :
ايجاد مناطق حفاظت شده در درياهاي آزاد؛ الگوي جديد سازمان ملل متحد و چالشهاي پيشرو
عنوان به زبان ديگر :
Creation of Marine Protected Areas on the High Seas; A New United Nations Model and its Challenges
پديد آورندگان :
صالحي، جواد دانشگاه پيام نور - گروه حقوق بين الملل، تهران، ايران
كليدواژه :
مناطق حفاظت شده دريايي , درياهاي آزاد , كنوانسيون حقوق درياها , كنوانسيون تنوعزيستي , سازمان ملل متحد
چكيده فارسي :
ايجاد و مديريت مناطق حفاظتشده در درياهاي آزاد، يكي از اهداف سازمان ملل متحد در موافقتنامه اجرايي جديد و الحاقي سوم به كنوانسيون حقوق درياها است كه در سالهاي اخير بحث آن داغ شده است. از اين حيث، بررسي ابعاد ايجاد و مديريت مناطق حفاظت شده در درياهاي آزاد واجد اهميت و از اهداف و موضوع اين نوشتار است. روش تحقيق در اين نوشتار از نوع توصيفي-تحليلي و متكي به مقررات كنوانسيون حقوق درياها و كنوانسيون تنوع زيستي است. پرسش اصلي پژوهش اين است كه چالشهاي پيشروي سازمان ملل متحد در ايجاد و مديريت مناطق حفاظت شده در درياهاي آزاد چيست؟ يافتههاي پژوهش نشان ميدهد كه تحقق اين هدف مستلزم پيشبيني سازكارهاي اجرايي موثر و الزام تمام دولتها و سازمان بينالمللي دريانوردي، سازمانهاي مديريت شيلات منطقهاي و مقام بينالمللي درياها به شناسايي، اجرا و تبعيت از محدوديتهاي حاكم بر مناطق حفاظت شده در درياهاي آزاد است. ليكن الزام و هماهنگي ميان بخشهاي مختلف حقوق بينالملل درياها واجد چالشهايي است كه ريشه در سازكارهاي پراكنده، متفاوت و ناهماهنگ دارند. برقراري اجماع و توازن ميان ظرفيتهاي پيشرو و پوشش آن در درياهاي آزاد نيازمند اراده جدي و وفاق عمومي است كه در حال حاضر مفقود ميباشد.
چكيده لاتين :
Creation of Marine Protected Areas on the High Seas is one of the United Nations goals in new executive agreement that its dimensions are subject of this study. Main question is that the UN's ahead Challenges in the creation and management of Marine Protected Areas on the High Seas? Findings of this study indicate that the achievement of this goal requires the prediction of effective enforcement mechanisms and the obligation of all governments and the International Maritime Organization, Regional Fisheries Management Organizations and the International Seabed Authority to identify, implement and adhere to constraints governing of Marine Protected Areas on the High Seas. However, the requirement and coordination between different parts of the law of the seas faces challenges that are rooted in dispersed, different, and inconsistent mechanisms. Establishing a consensus and balance between ahead capacities and covering it in High Seas requires a present missing’ serious will and consensus.
عنوان نشريه :
پژوهش حقوق عمومي