مباني و جلوه هاي قرآني سياست جنايي مشاركتي

Foundation and Practices of Cooperative Criminal Policy

گسترش روزافزون پديده هاي مجرمانه، احساس ناامني را در بسياري از جوامع به وجود آورده است. هرچند تأمين امنيّت شهروندان از صلاحيّت ذاتي دولت هاست، ناكامي اقدامات رسمي و پاسخ هاي صرفاً دولتي در برابر اين پديده و افزايش تورّم كيفري ضروت توجّه به سياست جنايي به ويژه سياست جنايي مشاركتي را نشان ميدهند، سياستي كه بتواند با مشاركت مردم و نهادهاي مدني پاسخهاي سازمان دهي شده اي را در قبال پديده هاي مجرمانه ارائه نمايد. اين پاسخ ها بايد از مباني محكمي برخوردار باشند. مبناي توجيهي اين مشاركت چيست؟ جلوه ها و مصاديق عمدة سياست جنايي مشاركتي از منظر قران كريم كدام است؟ تحقيق حاضر، به منظور دستيابي به مباني معتبر براي سياست جنايي مشاركتي، مفهوم مسئوليّت همگاني، رشدمداري و انتخاب روش احسن را به بحث گرفته است. همچنين، به منظور آگاهي از مصاديق قرآني اين سياست، از امر به معروف، اصلاح ذاتالبين، شورا، تعاون در نيكي و توبه سخن گفته و بدين نتيجه رسيده است كه از منظر قران كريم، سياست جنايي مشاركتي نه تنها به لحاظ مبنايي مشكلي ندارد كه جلوهها و مصاديق زيادي از آن، در آيات قرآني مرتبط با مفاهيم فوق نمود يافته است. اين امر حاكي از اهمّيّت و جايگاه اين سياست در مهمترين منبع ديني ماست.

The failure of purely governmental responses to criminal phenomena and the increase in criminal inflation have necessitated a focus on participatory criminal policy. A policy that can provide organized responses to criminal phenomena with the participation of people and civil society organizations. In order to achieve these principles, the present study has raised issues such as the institutionalization of social responsibility, the necessity of government alignment with the people, the efficiency of collective participation in prevention, the duty of the government to adopt the best practices and the necessity of developing the province of faith. In order to understand the Qur'anic instances of this policy, he has spoken of the good and forbidding the evil, the correction of the essence, the salutation, and the co-operation in goodness, and has come to the conclusion that participatory criminal policy is not only fundamentally problematic, but also manifestations and instances. Much of it is found in Qur'anic verses related to the above concepts. According to the Qur'anic verses, not only is the participation of the people and the public institutions in the fight against criminal phenomena justified, but the government and government officials are also obliged to accept and foster such participation.