تاثير 8 هفته تمرينات اسكات تك پا بر تعادل، قدرت اندام تحتاني و كيفيت زندگي دانش آموزان كم توان ذهني

The effect of eight-week single-leg squat exercises on balance, lower limb strength and quality of life in mentally retarded students

زمينه و هدف افراد كم توان ذهني به دليل مشكلات خاص ذهني و جسمي كم تحرك هستند و دچار اختلالات عملكردي حركتي مي باشند. بنابراين هدف اين تحقيق مطالعه تاثير هشت هفته تمرينات اسكات تك پا بر تعادل، قدرت اندام تحتاني و كيفيت زندگي دانش آموزان كم توان ذهني بود. روش بررسي در اين مطالعه نيمه تجربي 30 نفر از دانش آموزان 7 تا 11 ساله پسر با بهره هوشي 50 تا 70، به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و در دو گروه (15 نفره) تجربي و كنترل همتاسازي شدند. جهت ارزيابي تعادل و قدرت اندام تحتاني آزمودني ها از آزمون قابليت حركتي برويينينكس- اوزرتسكي و جهت ارزيابي كيفيت زندگي از پرسشنامه كيفيت زندگي كامينز استفاده شد. گروه تجربي به مدت 8 هفته (سه جلسه 60 دقيقه اي) تمرينات اسكات تك پا را انجام دادند. در اين مدت گروه كنترل بدون برنامه تمريني خاصي بودند. در پايان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. براي تعيين اثربخشي تمرينات آزمون آماري تحليل واريانس با اندازه گيري هاي تكراري به كمك نرم افزار 19SPSS به كار رفت. سطح معني داري در كليه تحليل ها 05/0 در نظر گرفته شد. يافته ها نتايج نشان داد كه تمرينات اسكات تك پا تاثير معني داري بر تعادل ايستا و پويا، قدرت اندام تحتاني و كيفيت زندگي كودكان كم توان ذهني داشته است (05/0p≤). نتيجه گيري با توجه به نتايج حاضر مي توان از تمرينات اسكات تك پا به منظور بهبود تعادل ايستا، پويا، قدرت اندام تحتاني و كيفيت زندگي كودكان كم توان ذهني مي توان استفاده كرد.

Background and aim People with mentally retarded are inactive due to the specific mental and physical problems and they have motor function impairments. Therefore, this study aimed to study the effect of eight-week combined single-leg squat exercises on balance, lower limb strength and quality of life in mentally retarded students Materials and methods In this quasi-experimental study, thirty 7-to-11-year-old male estudents of with IQ=50 to 70 were selected by purposive and convenience sampling and matched in two experimental and control groups. Bruininks-Oseretsky Mobility Test was used to assess the balance and strength of lower limbs of the subjects and Cummins Quality of Life Questionnaire was used to assess the quality of life. The experimental group performed single-leg squat exercises for 8 weeks (three 60-min sessions). During this time, the control group had no specific exercise program. At the end, post-test was performed for both groups. To determine the effectiveness of the exercises, statistical analysis of variance with repeated measures was used using SPSS-19 software. Significance level was considered 0.05 in all analyzes. Results The results showed that single-leg squat exercises have a significant effect on static and dynamic balance, lower limb strength and quality of life in mentally retarded children. Conclusion Single-leg squat exercises can be used to improve static, dynamic balance, lower limb strength, and quality of life in mentally retarded children.