ويژگي‌هاي روان‌ سنجي نسخۀ فارسي پرسش‌نامۀ پرداختن به ارزش‌‌ها در جمعيت درگير با كاهش وزن

Psychometric Properties of the Persian Version of the Valuing Questionnaire (VQ) in Population Engaging in Weight Loss

هدف پژوهش حاضر بررسي ويژگي‌هاي روانسنجي نسخۀ فارسي پرسشنامۀ پرداختن به ارزش‌ها در افرادي بود كه مشغول كاهش وزن يا حفظ وزنِ كاهش‌يافته بودند. در اين پژوهش توصيفي، 420 نفر به شيوۀ نمونه‌گيري متوالي انتخاب شدند و به پرسشنامۀ پرداختن به ارزش‌ها و مقياس شفقت به خود پاسخ دادند. براي بررسي روايي پرسشنامه، از روايي سازه (تحليل عاملي اكتشافي و تحليل عاملي تأييدي) و روايي همگرا استفاده شد. پايايي پرسشنامه بر اساس همساني دروني بررسي شد. تحليل عاملي اكتشافيِ پرسشنامۀ پرداختن به ارزش‌ها دو عامل پيشرفت و ممانعت را آشكار ساخت، اما با مدل اصلي پرسشنامه، در سطح گويه، تفاوت داشت. ضرايب آلفاي كرونباخِ عامل‌هاي آشكارشده در دامنۀ 0/73 تا 0/85 قرار داشت كه حاكي از رضايت‌بخش بودن پاياييِ پرسشنامه بود. نتايج تحليل عاملي تأييدي از ساختار عامليِ حاصل از تحليل عاملي اكتشافي حمايت كرد و شاخص‌هاي برازش حاكي از برازش خوبِ مدل بود. روايي همگراي پرسشنامه نيز مطلوب بود. نتايج اين پژوهش نشان داد كه نسخۀ فارسي پرسشنامۀ پرداختن به ارزش‌ها پايايي و رواييِ مطلوبي در جمعيت ايراني دارد و ابزار خودسنجيِ مناسبي براي موقعيت‌هاي باليني و پژوهشي است.

The purpose of the present study was to investigate the psychometric properties of the Persian version of the Valuing Questionnaire (VQ) in people who engaged in weight loss or weight loss maintenance. In this descriptive study, 420 men and women were selected through consecutive sampling. They respond to the Persian version of the VQ and the Self- Compassion Scale (SCS). To assess the validity of the questionnaire, construct validity (exploratory factor analysis and confirmatory factor analysis) and convergent validity was used. The reliability of the questionnaire was assessed via internal consistency. Exploratory factor analysis of VQ’s items revealed two factors named progress and obstruction, but, at the item level, it was different from the original model of the questionnaire. For two extracted factors, Cronbach’s alphas range was 0.73 to 0.85 suggesting satisfying reliability of the Persian version of the VQ. Confirmatory factor analysis supported the original two factor model of the questionnaire, and fit indices indicated a good model fit. The convergent validity of the questionnaire was also adequate. The Persian version of the VQ has adequate reliability and validity in Iranian society and is a good self-report for research and clinical settings.