متوازن‌سازي منافع ذي‌نفعان در صيد بهينه ميگو با تأكيد بر رويكرد برنامه‌ريزي آرماني (مطالعه موردي: بندر دير، استان بوشهر)

Balancing Stakeholders Benefits in optimal shrimp fishery using Goal Programming Approach (Case study: Bandar-e Deyr, Bushehr)

هدف از پژوهش حاضر ايجاد توازن ميان منافع ذي‌نفعان در صيد ميگو در بندر دير از طريق رويكرد برنامه‌ريزي آرماني در بازه زماني سال 1396 مي‌باشد. بدين ‌منظور، بر اساس تعداد روزهاي صيادي و تعداد شناورهاي صيادي به عنوان دو متغير موجود، ميزان بهينه صيد ميگو در طول فصل صيد به‌گونه‌اي كه منافع گروه‌هاي مختلف ذينفع (سازمان شيلات، صيادان و تعاوني‌هاي صيادي، سازمان محيط‌زيست، منابع طبيعي، مراكز علمي و تحقيقاتي، صنايع وابسته و فرآوري شيلات) با يكديگر تناسب داشته باشد، تعيين گرديد. براي وزن‌بندي متغيرهاي تأثيرگذار كه شامل حفظ وضعيت موجود صيد ميگو، حداقل كردن حجم صيد ضمني، حداكثر كردن اشتغال فعالان صنعت ميگو، افزايش امنيت شغلي فعالان صنعت ميگو و حداكثرسازي سود ناشي از صيد ميگو را شامل مي‌شود، از روش آنتروپي شانون و به‌منظور تعيين الگوي بهينه از رويكرد برنامه‌ريزي آرماني موزون استفاده شد. نتايج به دست آمده نشان داد كه حفظ وضعيت موجود صيد ميگو با 0/434 درصد بالاترين اولويت (وزن) را در ميان اهداف مختلف گروه‌هاي ذينفع دارد. همچنين در صورت كاهش 4 درصدي سود اكتسابي از فرآيند صيد و كاهش ميزان امنيت شغلي فعالان صنعت ميگو، سطح اشتغال آن‌ها و وضعيت موجود صيد ميگو به ترتيب به ميزان 6، 5 و 8 درصد و حجم صيد ضمني 26 درصد كاهش خواهد يافت كه درنتيجه توازن مناسبي ميان گروه‌هاي ذينفع ايجاد خواهد شد.

فاقد چكيده لاتين