تأثير مؤلفه هاي يادگيري گروهي بر كاربرد نوآوري در تعاوني هاي كشاورزي استان تهران

he Impact of Group Learning on the Application of Innovation in Agricultural Cooperatives (Case Study: Agricultural Cooperatives of Tehran Province)

در فضاي فناورانه امروزي، نوآوري براي سازمان‌ها الزامي بوده و راز بقاي آن‌ها محسوب مي گردد. كاربرد نوآوري‌ها (نوآوري در بازار، نوآوري توليدي، نوآوري فرآيندي، نوآوري در رفتار، نوآوري در راهبرد) به ويژه در زمينه روش‌هاي توليد و توزيع محصولات كشاورزي در تعاوني‌هاي كشاورزي كمك مي‌كند، تا در بازارهاي پويا در مقابل نوسانات محيط خارجي، انعطاف داشته و به اهداف بلند مدت خود دست يابند. هدف اصلي اين پژوهش، بررسي تأثير يادگيري گروهي در دوره هاي آموزشي ارائه شده توسط وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي بر كاربرد نوآوري‌ها و اين كه آيا مولفه‌هاي يادگيري گروهي(پيش برنده ها) مي‌توانند نقش موثري در افزايش كاربرد نوآوري‌ها در تعاوني‌هاي كشاورزي داشته باشند، مي‌باشد. روش پژوهش علي- مقايسه‌اي و جامعه آماري پژوهش شامل اعضاء تعاوني‌هاي كشاورزي استان تهران در گرايش‌هاي زراعت و باغداري (10180N =) بود. حجم نمونه مورد مطالعه بر اساس فرمول كوكران 335 نفر تعيين شد. در اين پژوهش از پرسشنامه محقق ساخت مشتمل بر چند بخش، با طيف ليكرت استفاده شده كه اين پرسشنامه‌ها به روش طبقه‌اي با انتساب متناسب در بين 335 نفر از اعضاء تعاوني‌هاي كشاورزي مذكور، توزيع شد. روايي محتوايي پرسشنامه ها توسط پنل متخصصان اعضاي هيات مديره تعاوني‌هاي كشاورزي و كارشناسان تعاون وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي مورد تأييد قرار گرفت. پايايي آن نيز توسط تتاي ترتيبي و پايايي تركيبي تأييد شد. نتايج پژوهش با روش معادلات ساختاري نشان داد كه از ديدگاه اعضاي تعاوني هاي كشاورزي، يادگيري گروهي تأثير مثبت، مستقيم و معني داري بر كاربرد نوآوري دارد و مي‌تواند نقش موثري در افزايش كاربرد نوآوري در تعاوني‌هاي كشاورزي داشته باشد.

Today, innovation is essential for organizations and the secret to their survival. The application of innovations, especially in the field of agricultural production and distribution methods, helps agricultural cooperatives to be flexible in dynamic markets against environmental fluctuations and achieve their goals. The main purpose of this study is to investigate the effect of group learning on training courses provided by the Ministry of Cooperatives, Labor and Social Welfare on the use of innovations and whether group learning components can play an effective role in increasing the use of innovations in agricultural cooperatives. The causal-comparative research method and the statistical population included members of agricultural cooperatives in Tehran province in the fields of agriculture and horticulture (= 10180N). The sample size was 335 according to the Cochran's formula. In this study, a researcher-made questionnaire consisting of several sections, with a Likert spectrum, was used. These questionnaires were distributed by stratified method with appropriate attribution among 335 members of agricultural cooperatives. The content validity of the questionnaires was confirmed by a panel of experts from the Board of Directors of Agricultural Cooperatives and Cooperative Experts from the Ministry of Cooperatives, Labor and Social Welfare. Its reliability was also confirmed by sequential theta and hybrid reliability. The results of research using structural equation method showed that from the perspective of agricultural cooperative members, group learning has a positive, direct and significant effect on the use of innovation and can play an effective role in increasing the use of innovation in agricultural cooperatives.