كليدواژه :
حكمروايي , توسعه پايدار روستايي , مديريت توسعه اي , حكمروايي توسعه اي
چكيده فارسي :
حكمروايي خوب درواقع رهيافتي تطبيقي در برنامه ريزي و مديريت منابع در قلمرو سرزمين (كشور، منطقه، شهر، روستا و مانند اين‌ها) براي دستيابي به توسعه پايدار به شمار مي‌آيد كه از طريق رفتار قاعده‌مند و نهادينه شدن پاسخگويي، مشاركت مردمي، شفافيت، قانونمندي، مسئوليت‌پذيري، اجماع و مانند اين‌ها دست‌يافتني است و تعامل توسعه‌اي در دوره‌هاي مختلف تاريخي با تحولات انديشه‌اي توسعه و برنامه‌ريزي در ايران متفاوت است؛ به‌طوري‌كه پارادايم حاكم توسعه پايدار روستايي در سپهر علوم جغرافيايي و برنامه‌ريزي و مديريت، از مديريت توسعه‌اي به حكمروايي توسعه‌اي جهت داده است و هدف اصلي از اين پژوهش شناسايي مهم‌ترين نقاط ضعف حكمروايي خوب و بهترين نقطه حكمروايي خوب براي بخش زهان است و روش تحقيق نيز توصيفي - پيمايشي است و در اين پژوهش از دو روش اسنادي و پيمايشي استفاده‌شده است و نتايج پژوهش حاكي از آن است كه ديد روستاييان شاخص‌هاي (مشاركت، مسئوليت‌پذيري، شفافيت، عدالت و برابري) در وضعيت خوب و مطلوب قرار دارند و از ديد كارشناسان شاخص‌هاي پاسخگويي و ا مام گرايي در وضعيت مطلوب قرار دارند نتايج آزمون‌هاي آماري نشان مي‌دهد كه رهيافت حكمروايي خوب روستايي مي‌تواند به چالش مديريتي توسعه روستايي در ايران پاسخي درخور دهد و توسعه پايدار روستايي را سرعت بخشد.
چكيده لاتين :
Good governance is in fact an adaptive approach in the planning and management of the country's resources to reach the sustainable development, which can be achieved through the systematic behavior, institutionalization of accountability, public participation, transparency, legitimacy, responsibility, consensus, and so on; needless to say, the developmental interactions are different from intellectual ones in different historical periods in Iran. The dominant paradigm in sustainable rural development in the field of geosciences and planning has changed its direction from developmental management to developmental governance. The main purpose of this descriptive paper is to find the most important weak points of appropriate governance, and then propose the best indicators for governing in Zohan district. We gathered the data through using documentary sources. The results showed that from the point of view of the people, the indicators such as participation, responsibility, transparency, justice, and equality are respected and from the point of view of experts, the accountability indicators is respected too. The results of statistical test showed that an appropriate rural governance approach can respond to the challenges of the management of rural development and also accelerate the sustainable rural development in Iran.
