ويژگي‌هاي هويت انساني از نگاه ملاصدرا و دلالت‌هاي غايت‌شناسانۀ آن در اخلاق

شناخت هويت انساني و ويژگي‌هاي آن، نقشي انكارناپذير در مسائل علوم انساني دارد. هدف اين مقاله، پاسخ به اين مسئله است كه اولاً، ملاصدرا ويژگي هويت انساني را چه مي‌داند؛ يعني چه ويژگي يا ويژگي‌هايي لازم است تا واقعيت وجودي در جرگۀ انسانيت وارد شده و از ساير موجودات متمايز شود؟ ثانياً، اين نوع نگاه ملاصدرا، چه تأثيري در هدف اخلاق دارد. روش اين پژوهش، توصيفي و تحليلي است؛ زيرا در ابتدا بايد با توجه به مباني فلسفي و انسان‌شناختي ملاصدرا، نظر او را در مورد ويژگي هويت انساني به دست آوريم. سپس، دلالت‌هاي اين نگاه را در هدف اخلاق تحليل كنيم. ملاصدرا با توجه به مباني خاص خود، اعم از فلسفي و انسان‌شناختي، ويژگي خاص انساني را «ناطقيت» مي‌داند و طبيعتاً دلالت آن در هدف اخلاق، به اين صورت است كه هدف‌هايي همچون لذت شخصي يا آزادي به معناي الحادي آن را ردّ مي‌كند و نهايت حركت انسان را در آگاهي هرچه بيشتر به فقر ذاتي و عين‌الربط بودن خود، به خالق و درك توحيد خاص و فناي في‌الله مي‌داند.

No abstract