ارائه الگوي كارآفريني استراتژيك در نهادهاي عمومي (موردمطالعه: شهرداري‌هاي استان قزوين)

كارآفريني استراتژيك، رويكردي بلندمدت و فراگير به مقوله كارآفريني است كه بهكارگيري آن در نهادهاي عمومي مستلزم در نظرگيري اقتضائات ويژه‌اي است. اين مقاله با هدف ارائه الگوي كارآفريني استراتژيك در نهادهاي عمومي انجام گرفته است. اين مطالعه از منظر فلسفي مبتني بر پارادايم تفسيري است و با رويكردي قياسي- استقرايي انجام شده است. از منظر هدف يك پژوهش بنيادي است و از منظر روش پژوهش كيفي است. جامعه آماري شامل خبرگان نظري (استادان كارآفريني) و خبرگان تجربي (مديران شهرداري) است كه از روش هدفمند براي نمونه‌گيري، استفاده شده است. نمونه‌گيري تا رسيدن به اشباع نظري ادامه يافت و در نهايت از ديدگاه يازده نفر از خبرگان استفاده شد. براي شناسايي مقوله‌هاي زيربنايي كارآفريني استراتژيك از روش تحليل محتواي كيفي استفاده شده است. براي ارائه الگو نيز از روش ساختاري- تفسيري استفاده شده است. تحليل داده‌ها با نرم‌افزارهاي MaxQDA و MicMac انجام شده است. براساس نتايج اين تحليل، مديريت استراتژيك و رهبري كارآفرينانه بر سياست‌هاي حمايتي دولت، مديريت منابع مالي و استقرار فرهنگ كارآفرينانه تأثير دارند. اين عوامل نيز بر كارآفريني استراتژيك و تفكر استراتژيك كارآفرينانه اثر مي‌گذارند. در نهايت نيز به تحقيق و توسعه كارآفريني سازماني منجر مي‌شوند. عناصر سطح چهار يعني مديريت استراتژيك و رهبري كارآفرينانه بيشترين تأثير را بر كارآفريني استراتژيك نهادهاي عمومي دارند.