بررسي ماندگاري و سميت چند حشره كش روي بوته هاي پنبه به منظور حفاظت از زنبور پارازيتوييد Trichogramma brassicae Bezd

Persistency and Toxicity of some insecticides on cotton plants to conserve parasitoid wasp,Trichogramma brassicae Bezd

در اين پژوهش، ماندگاري چهار حشره كش تيوديكارب، ايندوكساكارب، لوفنورون و پروكليم‌فيت روي بوته‌هاي پنبه و سميت آنها بر زنبور پارازيتوييد Trichogramma brassicae بررسي شد. پس از كاشت بوته‌هاي پنبه در شرايط گلخانه و سمپاشي آن‌ها با غلظت توصيه شده‌ حشره‌كشها، برگ‌هاي پنبه به فواصل زماني يكروز از بوته‌هاي سمپاشي شده جدا و همراه با پارازيتوييد و تخم ميزبان (بيد غلات)، درون ظروف پرورش قرار گرفتند. اثرات كشنده و زيركشنده‌ (كاهش طول عمر و قدرت پارازيتيسم) حشره‌كشها‌ روي پارازيتوييد به طور روزانه ثبت و سميت و ماندگاري آنها‌ بر اساس استاندارد سازمان بين المللي كنترل بيولوژيك (IOBC) رتبه‌بندي شد. نتايج نشان داد كه تيوديكارب در مقايسه با حشره‌كشهاي ديگر از سميت بيش‌تر (حدوداً صد درصد تلفات) و ماندگاري طولاني‌تري (حداقل 17 روز) برخوردار بود و به عنوان يك حشره‌كش "مضر" و "نسبتاً پايدار" معرفي شد. ايندوكساكارب نيز با حداكثر 52/8 درصد تلفات و 62/8 درصد كاهش پارازيتيسم، در گروه حشره‌كشهاي "مضر" و با 7 روز ماندگاري در گروه حشره‌كشهاي "كم‌دوام" طبقه‌بندي گرديد. پروكليم فيت با حداكثر 37/3 درصد تلفات، 47/4 درصد كاهش قدرت پارازيتيسم و 6 روز ماندگاري، در گروه حشره‌كشهاي "نسبتاً مضر" و "كم‌دوام" قرار گرفت. لوفنورون با حداكثر 2/68 درصد تلفات، 60/69 درصد كاهش پارازيتيسم و 3 روز ماندگاري در گروه حشره‌كش‌هاي "كم‌ضرر" تا "نسبتاً مضر" و "ناپايدار" طبقه‌بندي گرديد. به منظور حفاظت از زنبور T. brassicae در مزارع پنبه، توصيه مي‌شود تيوديكارب از فهرست حشره‌كشهاي مصرفي عليه كرم غوزه‌ حذف و بين رهاسازي اين پارازيتوييد در مزارع پنبه و سم‌پاشي با ايندوكساكارب، پروكليم‌فيت و لوفنورون به‌ترتيب، حداقل فاصله‌هاي زماني 7، 6 و 3 روز به عنوان دوره انتظار رعايت شود.

This study was carried out to investigate persistency of four insecticides (thiodicarb, indoxacarb, proclaim fit and lufenuron) on cotton plants and their toxicity against Trichogramma brassicae .Cotton seeds were sown under greenhouse condition and cotton plants were sprayed with insecticides . Cotton leaves were removed at one-day intervals and were kept in a rearing container with female parasitoids and host eggs. Mortality and sublethal effects of insecticides were recorded every day and their toxicity and persistency were categorized according to the International Organization of Biological Control standard. Results showed that toxicity (with up to 100% mortality) and persistency (>17 days) of thiodicarb was higher than other insecticides and was categorized as a “harmful” and at least a “moderately persistent insecticide. Indoxacarb with up to 52.8% mortality, 62.8% reduction in parasitism and 7 days persistency, was classified as a ”harmful” and “slightly persistent” insecticide. Proclaim fit with up to 37.3% mortality, 47.4% reduction in parasitism and 6 days persistency, was classified as a “moderately harmful” (Group 3) and slightly persistent insecticide. Lufenuron with up to 2.68% mortality, 60.69% reduction in parasitism and 3 days persisitency, was classified as a “slightly harmful” (Group 2) to ”moderately harmful” and short-lived (group 1) insecticide. In conclusion, because of high toxicity and long-term persistency, thiodicarb is not recommended to use in cotton field against cotton bollworm, and a 7, 6 and 3 days “waiting period” was required, respectively between spraying with indoxacarb, proclaim Fit and lufenuron and mass releasing of T. brassicae in cotton fields.