تحليل شاخصه‌هاي هوش معنوي در مثنوي مولوي با تأكيد بر نظريۀ رابرت ايمونز

هوش معنوي زمينۀ تمام آن چيزهايي است كه ما به آن‌ها اعتقاد و باور داريم. توجه به معنويت، امروزه در رشته‌هاي متنوعي از قبيل روان‌شناسي، در حال پيشرفت است؛ اما در اين ميان، اهميت موضوع زماني آشكار مي‌شود كه بدانيم مصاديق و مباحث مربوط به هوش معنوي بسيار پيش‌تر از آنكه در علوم روان‌شناسي نوين مطرح شود، در ادبيات عرفاني ما به فراواني مطرح شده است‌. اين تحقيق قصد دارد اشعار مولانا را اين بار از نگاهي متفاوت و با توجه به شاخصه‌هاي هوش معنوي نظريۀ رابرت ايمونز بررسي كند. رابرت ايمونز يكي از محققاني است كه نظريۀ خود را در رابطه با هوش معنوي ارائه كرده و آن را در رابطۀ مستقيم با هوش ديني و معنوي نشان داده است. ايمونز ايمان، صلح‌، نوع‌دوستي و كاربرد صحيح آن در زندگي و سازگاري با ناملايمات دنياي واقعي را از دغدغه‌هاي هوش معنوي معرفي كرده است. لذا اين پژوهش تلاش دارد به اين سؤال پاسخ دهد كه مهم‌ترين شاخصه‌هاي هوش معنوي در مثنوي مولوي با تأكيد بر نظريۀ رابرت ايمونز چه مي‌باشد؟ نتايج نشان مي‌دهد كه توجه به همدلي، نوع‌دوستي، عشق، ايثار، مدارا و تساهل و تسامح از ويژگي‌هاي مشتركي است كه به‌عنوان مولفه‌هاي بارز هوش معنوي در ادبيات عرفاني و انديشۀ مولانا مطرح شده است.