محدوديت ترازپرداختها و رشد اقتصادي: شواهدي از قانون تيروال در كشورهاي در حال توسعه نفتي( رهيافت ARDL و كالمن فيلتر)

در مدل رشد محدود‌‌شده تراز پرداخت‌ها، متغيرهاي تقاضا از جمله صادرات و واردات حد رشد اقتصادي در بلندمدت را تعيين مي‌كنند. با توجه به نقش صادرات نفت و منابع ارزي ناشي از آن در اقتصادكشورهاي توليدكننده نفت، كاربرد و مقايسه نتايج حاصل از فرم‌هاي پايه و گسترده مدل تيروال در كشورهاي در حال توسعه نفتي هدف اين مطالعه است. براي اين منظور،دو گروه كشورهاي در حال توسعه نفتي با توجه به متوسط توليد روزانه نفت در نظر گرفته شده­اند؛ گروه اول، شامل كشورهاي ايران، عربستان، ونزوئلا و مكزيك و در گروه دوم، شامل كشورهاي مصر، الجزاير، نيجريه و اندونزي مي‌شود. كشش‌هاي درآمدي و قيمتي واردات و صادرات و وجود هم‌انباشتگي با استفاده از مدل ARDL و آزمون كرانه‌هاي پسران و شين، همچنين محاسبه كشش‌ها با روش كالمن فيلتر مورد بررسي قرار گرفت. سپس رشد محدود شده در فرم‌هاي مختلف براي دوره‌هاي همپوش 10 ساله در دوره زماني 2016-1960 محاسبه و درنهايت اعتبار قانون تيروال آزمون شده است. نتايج بيانگر عدم تاييد قانون تيروال در اغلب كشورهاي در حال توسعه است. كمتر بودن رشد واقعي از رشد محدود شده تراز پرداخت‌ها در اقتصادهايي از جمله ايران را مي‌توان به عواملي مانند نرخ پايين‌تر رشد جريان ورودي سرمايه نسبت به نرخ رشد حجم صادرات و اثر مثبت درآمد خارجي بر رشد محدود شده تراز پرداخت‌ها نسبت داد. اين نتيجه كه وضعيت تراز‌پرداخت‌ها محدودكننده رشد اقتصادي ايران نبوده است، تاييدي بر اين ديدگاه است كه بهبود رشد اقتصادي ايران در بلندمدت منوط به بهبود وضعيت طرف عرضه است.

No abstract