استقرار ناحيه نوآوري با هدف توسعه منطقه‌اي در رهيافت لنگرگاهي دانشگاه نسل چهارم

در سال‌هاي اخير، نواحي نوآوري به عنوان محرك‌هاي اصلي توسعه منطقه‌اي، با توسعه زيادي همراه بوده‌اند. در چنين بافتاري، استقرار ناحيه نوآوري با محوريت دانشگاه، در بهترين فرم ساختاري، رفتاري و عملكردي خود كه توانايي پاسخگويي به نيازهاي ناحيه نوآوري با هدف توسعه منطقه‌اي را داشته باشد، به نگاهي چندجانبه، تعاملي و دقيق به اجزا و عناصر و شيوه‌هاي طراحي نياز دارد. اين مقاله سعي دارد تا نگرشي ريزبينانه را در خصوص فرايندهاي شكل‌گيري ناحيه نوآوري با محوريت موسسه لنگرگاهي (دانشگاه) فراهم آورد. در اين پژوهش 680 منبع در مرحله اول و 162 منبع در مرحله پاياني، در يك فرايند چهار مرحله‌اي مورد بررسي قرار گرفت. روش پژوهشي مورد استفاده از نوع مرور نظام­مند و با در نظرگرفتن نگاه جهاني، ابعاد و افق‌هاي مختلف در يك مطالعه بين‌رشته‌اي است. نتايج پژوهش بيان مي‌دارد كه به منظور استقرار ناحيه نوآوري با هدف توسعه منطقه‌اي در رهيافت مدل لنگرگاهي دانشگاه نسل چهارم، 5 لايه مختلف زير متصور مي‌شود. 1 نهادي: هاله لنگرگاهي نسل چهارمي (شتابدهي و تسهيلگري)، 2لايه اجتماعيجامعه مبتني بر فرهنگ، نوآوري و داده هاي باز 3 لايه زيرساختي و شهري 4 لايه جغرافيايي ناحيه نوآوري 5 موسسه لنگرگاهي (دانشگاه نسل چهارمي). اين پژوهش همچنين به گسترده شدن افق ديد پژوهشگران و متوليان اجرايي بوم‌سازگان نوآوري، مطالعات شهري، تجاري و دانشگاهي كمك مي‌كند.