ارزيابي اثر سياست‌هاي حمايتي بر گذار شركت‌هاي دانش‌بنيان به مرحله رشد

با توجه به اثرات مثبت اجتماعي و اقتصادي و به دليل چالش‌‌هاي موجود در مسير رشد شركت‌هاي نوپاي فناور ، دولت‌ها سياست‌هاي متنوع حمايتي را در اين حوزه دنبال مي‌كنند. بنابراين، ارزيابي موفقيت اين سياست‌‌ها در بهبود پيامد‌هاي اين بنگاه‌ها يك ضرورت است. در ايران نيز از سال 1391 سياست‌هايي جهت حمايت از شركت‌هاي نوپاي فناور تحت عنوان شركت‌هاي دانش‌بنيان اجرا شده است. پژوهش حاضر با استفاده از داده‌هاي رسمي معاونت علمي و فناوري، اثر حمايت‌‌ها و اين سياست‌‌ها در افزايش احتمال رسيدن شركت‌هاي نوپاي فناور به مرحله رشد را ارزيابي مي‌كند. نتايج تخمين مدل لاجيت نشان مي‌دهد كه معافيت‌هاي مالياتي، وام‌هاي كم‌بهره و خدمات مشاوره‌اي احتمال گذار شركت‌هاي نوپاي فناور را افزايش مي‌دهند. همچنين شركت‌هاي داراي محصولات بسيار پيشرفته در مقابل محصولات كمتر پيشرفته احتمال گذار بالاتري به مرحله رشد دارند. علاوه‌‌براين نشان داده شده كه شركت‌هاي نوپاي بخش «فناوري اطلاعات و ارتباطات» بيشترين و شركت‌هاي بخش «فناوري‌هاي زيستي» كمترين احتمال گذار را داشته‌‌اند. تفاوت احتمال موفقيت در بخش‌‌هاي مختلف، لزوم اولويت‌‌دهي حمايت‌‌ها و توجه به سياست‌‌هاي عمودي به جاي سياست‌‌هاي افقي را منعكس مي‌‌سازد. حمايت‌‌هايي كه بيشترين تأثير را دارند بايد در كنار بخش‌‌هايي كه بيشترين اثرپذيري را دارند به صورت توأمان تحليل شوند و انتخاب سياست بهينه با در نظر گرفتن هر دو مؤلفه صورت ‌‌پذيرد.