‌ ارزيابي تغييرات شاخص‌‌هاي تجاري خاويار بلوگا (Huso huso) درياي مازندران تحت پرورش در آب شيرين : ريزمغذي‌‌هاي معدني، رنگ و ساختار ژنتيكي

هدف اين مقاله شناسايي و مقايسه تركيبات ريزمغذي‌‌هاي معدني، رنگ و تفاوت ساختار ژنتيكي بين خاويار فيل ماهي (Huso huso) وحشي درياي مازندران و خاويار فيل ماهي پرورش يافته در آب شيرين بود كه در كمك به شفافيت بازار خاويار فيل ماهي براي تثبيت ارزش كيفي و غذايي خاويار پرورشي و نيز شناسايي ژنتيكي خاويار وحشي و پرورشي فيل ماهي نقش به‌سزايي دارد. اندازه‌‌گيري ريزمغذي‌‌هاي معدني با استفاده از روش‌‌هاي جذب اتميك، اسپكتروفتومتري و طيف سنجي شعله، رنگ با استفاده از دستگاه رنگ‌سنج و بررسي تفاوت ژنتيكي نيز با استفاده از روش توالي‌‌يابي PCR صورت گرفت. نتايج نشان دادند كه در خاويار فيل ماهي وحشي ميزان ريزمغذي‌‌هاي كلسيم، منيزيم، فسفر و پتاسيم به طور معني‌‌داري بالاتر از نمونه پرورشي بود در حالي‌‌كه در نمونه خاويار پرورشي مقادير آهن، مس و روي بالاتر بودند (0.05 p). ميزان سديم در دو نمونه خاويار وحشي 2.72 ±4239.43 و پرورشي 2.18 ±4237.21 (ميكروگرم بر گرم وزن تر)، با يكديگر تفاوت معني‌‌داري نداشتند (0.05p ). ميزان شاخص رنگ L در خاويار فيل ماهي وحشي 28.29 و در خاويار فيل ماهي پرورشي 46 (درصد)، ميزان a نيز به همان ترتيب 1.34 و 2.66 (درصد) و مقدار b نيز 10.72 و 16.27 (درصد) بود (0.05 p)، تفاوت رنگ ( ΔE) بين دو نمونه 15.21 بود. ساختار ژنتيكي دو نمونه خاويار تفاوت معني‌‌داري با يكديگر نشان ندادند. در مجموع، ريزمغذي‌‌هاي معدني مورد اندازه‌‌گيري و رنگ بين دو نمونه تفاوت معني‌‌داري داشتند، وليكن ساختار ژنتيكي نمونه پرورشي تفاوت معني‌‌داري با نوع وحشي خود نداشت.