ميكرواستخراج مايع – مايع پخشي براي پيش تغليظ داروي فنتانيل از ماتريكس آبي و اندازه گيري آن با استفاده از اسپكتروسكوپي مرئي – فرابنفش

در اين  پژوهش ازروش ميكرو استخراج مايع ـ مايع پخشي (DLLME) و به دنبال آن اسپكتروفتومتري UVVis براي پيش تغليظ و اندازه‌گيري داروي فنتانيل در نمونه‌هاي آب، پلاسما و ادرار استفاده شد. mL 10 از محلول نمونه آبي شامل داروي فنتانيل كه به‌وسيله بافر فسفات در10=pH تنظيم‌شده در يك لوله شيشه‌اي 15 ميلي‌ليتري ته مخروطي شكل قرار داده شد. سپس با استفاده از ميكرو سرنگ، محلول كلروفرم داراي آليكوات s336 به‌سرعت به محلول تزريق شد. محلولي ابري تشكيل شده و استخراج فراورده به درون قطره هاي ريز كلروفرم صورت گرفت. سپس اين مخلوط به مدت‌ زمان مشخص سانتريفيوژ شد و فاز آلي در لوله ته‌نشين شد. پس از حذف فاز آبي بالايي، فاز آلي باقي‌مانده با يك ميكرو سرنگ برداشته شد و جذب آن نسبت به محلول شاهد و در طول‌موج‌ nm 265 خوانده شد. در اين روش ازحلال‌هاي پخش ‌كننده مرسوم براي پراكندگي حلال استخراجي استفاده‌نشده، زيرا آليكوات s336 تزريقي به همراه كلروفرم، افزون برايجاد كاتيون همراه زوج يون، به‌عنوان پخش ‌كننده براي تشكيل محلول ابري نيز نقش بازي مي‌كند كه نه‌تنها نتيجه ه اي ميكرو استخراج مايعمايع پخشي را به دنبال دارد، بلكه يك روش سبز نيز به حساب مي آيد. حد تشخيص اين روش براي اندازه‌گيري فنتانيل برابر mg/L0.002 و منحني برسنجي در بازه غلظت  mg/L0/52-01 خطي بود. انحراف استاندارد نسبي ( 7 = n ) براي استخراج فنتانيل 2.7 درصد و فاكتور پيش تغليظ 55.5 محاسبه شدند. از برتري هاي اين روش مي‌توان به ‌سادگي، سريع بودن، هزينه كم و فاكتور پيش تغليظ بالا اشاره كرد. به طور تقريب در همه ي اندازه‌گيري‌هاي داروي فنتانيل انجام‌شده از دستگاه‌هاي پيچيده براي اندازه‌گيري آن‌ها استفاده ‌شده است. برخي ارقام شايستگي اين روش قابل‌ مقايسه با روش‌هاي گزارش ‌شده پيشين هستند.