تجزيه و تحليل تركيب هاي به دست آمده از پيروليز انواع چوب و بررسي اثرهاي زيست‌محيطي آن‌ها

پيروليز عبارت است از يك روش ساده براي تبديل زيست‌توده‌هاي ليگنوسلولزي خام به سوخت هاي هيدروكربني است. هدف از اين مطالعه بررسي تأثير نوع چوب بر تركيب فراورده هاي با توجه به انتشار گازهاي گلخانه‌اي است. به اين منظور، پنج نمونه چوبي از گونه‌هاي گوناگون انتخاب شده و در دماي C° 500 پيروليز شدند. يك واحد آزمايشگاهي بارگيري شده با 6 گرم نمونه چوبي براي اين آزمايش مورد استفاده قرار گرفت. نتيجه هاي به دست آمده نشان مي‌دهد كه ميزان توليد و تركيب فراورده ها تشكيل يافته در پيروليز گونه‌هاي گوناگون چوب متفاوت است. نمونه چوبي كاج بيش ترين ميزان توليد فراورده ي گازي را دارد (34 درصد وزني)، در حالي كه ميزان توليد فراورده هاي گازي در پيروليز نمونه چوبي عرعر، كم ترين ميزان را داشته است (18 درصد وزني). افزون بر اين، ميزان توليد تار براي نمونه كاج نسبت به ساير نمونه‌ها بيش ترين مقدار است (23 درصد وزني). با اين حال، نمونه چوبي صنوبر كم ترين ميزان تار را دارد (16 درصد وزني). افزون بر اين موردها، پيروليز نمونه كاج، منجر به توليد كم ترين ميزان چار مي‌شود (20 درصد وزني)، در حالي كه استفاده از صنوبر به عنوان خوراك باعث بيش ترين ميزان توليد چار در فرآيند مي‌شود. آناليز گازهاي توليدي نشان مي‌دهد كه بالاترين مقدار توليد   مربوط به پيروليز نمونه كاج است. از اين رو، توليد سوخت با استفاده از پيروليز چوب به ويژه استفاده از نمونه كاج به عنوان خوراك  مي‌تواند به طور چشمگيري بر انتشار گازهاي گلخانه‌اي و سرانجام گرمايش جهاني تأثيرگذار باشد. تجزيه و تحليل تار نشان داد كه ساختارهاي بزرگ حلقه‌اي آروماتيكي توليد شده از اليگومرهاي مشتق شده از ليگنين در نمونه چوبي كاج در مقايسه با ساير نمونه‌ها، بيش تر است. بررسي‌هاي بيش تر نتيجه ها نشان مي‌دهد كه در نمونه كاج بيش ترين ميزان تبديل سلولز و همي‌سلولز به تركيب هاي شكرها است.