اثر افزودن پروتكسين و اسانس نعناع، آويشن و دارچين به شير بر عملكرد و فراسنجه‌هاي خوني گوساله‌هاي شيرخوار نژاد هلشتاين

به منظور بررسي اثرات اسانس‌هاي نعناع فلفلي، آويشن، دارچين و همچنين پروبيوتيك پروتكسين به شير بر عملكرد، برخي فراسنجه هاي خوني، اندازه بدني و قابليت هضم مواد مغذي، آزمايشي با استفاده از 25 رأس گوساله شيرخوار نژاد هلشتاين (10 راس ماده و 15 راس نر) با ميانگين وزن تولد 8 ± 40 كيلوگرم در قالب طرح كامل تصادفي انجام شد. جيره هاي آزمايشي شامل 1) شير بدون افزودني (گروه شاهد)، 2) شير + 40 ميلي ليتر اسانس نعناع فلفلي، 3) شير + 40 ميلي ليتر اسانس آويشن، 4) شير + 40 ميلي ليتر اسانس دارچين و 5) شير + 0.5 گرم پروبيوتيك پروتكسين بود. گوساله ها در جايگاه انفرادي نگهداري شده و به آب و خوراك دسترسي آزاد داشتند. گوساله ها به مدت 3 روز آغوز و پس از آن با مقدار 10 درصد وزن تولد تا زمان 80 روزگي شير دريافت كردند. استارتر از روز سوم آزمايش در اختيار گوساله ها قرار گرفت. داده‌هاي بدست آماده با استفاده از مدل عمومي خطي (GLM) رويه تكرار در زمان آناليز شدند. نتايج بدست آمده نشان داد مصرف استارتر تحت تاثير تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفت، با اين وجود گوساله هاي مصرف كننده اسانس دارچين و پروتكسين داراي افزايش وزن روزانه بالاتري نسبت به ديگر اسانس ها و گروه شاهد بودند. حداقل بازده خوراك مربوط به گوساله هاي تيمار شاهد و حداكثر آن مربوط به گوساله هاي مصرف كننده اسانس دارچين و پروتكسين بود. فراسنجه هاي خوني و نيتروژن آمونياكي شكمبه تحت تأثير نوع اسانس و پروبيوتيك مصرفي قرار نگرفت. ميزان pH شكمبه اي در گوساله هاي تغذيه شده با اسانس هاي مختلف و همچنين پروتكسين نسبت به گروه شاهد پايين تر بود. عرض هيپ، دور سينه، عمق شكم و ارتفاع جدوگاه تحت تاثير تيمارها قرار نگرفت. با اين وجود طول بدن و ارتفاع هيپ در گوساله هاي دريافت كننده اسانس دارچين نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. قابليت هضم ماده خشك و ماده آلي در گوساله هاي مصرف كننده اسانس دارچين تمايل به معني داري بيشتري نسبت به گروه شاهد داشت. بطوركلي مصرف اسانس دارچين و پروتكسين با بهبود بازده خوراك و تخمير شكمبه ممكن است منجر به بهبود عملكرد گوساله هاي شيرخوار گردد.