شماره ركورد :
1225568
عنوان مقاله :
بررسي تركيبات ضايعات تقطيري گندم و اثر سطوح مختلف آن بر عملكرد و ريخت‌شناسي ژژنوم در جوجه‌هاي گوشتي در دوره‌هاي آغازين و رشد
پديد آورندگان :
سپهري ، حشمت دانشگاه پيام نور - گروه كشاورزي , نوري ، زينب دانشگاه پيام نور - گروه كشاورزي , آذرلي ، امير دانشگاه پيام نور - گروه كشاورزي , حسابي نامقي ، عليرضا سازمان آموزش تحقيقات و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي خراسان رضوي
از صفحه :
235
تا صفحه :
248
كليدواژه :
جوجه , ريخت‌شناسي ژژنوم , عملكرد , ضايعات تقطيري گندم
چكيده فارسي :
به منظور بررسي اثر تغذيه سطوح مختلف ضايعات تقطيري گندم بر عملكرد و ريخت شناسي روده جوجه هاي گوشتي، دو آزمايش مجزا انجام شد. در هر آزمايش تعداد 450 قطعه جوجه گوشتي مخلوط يك روزه سويه راس- 308 در قالب طرح كاملاً تصادفي با 5 گروه و 6 تكرار در هر گروه (هر تكرار داراي 15 قطعه جوجه) درطي دوره هاي آغازين و رشد مورد آزمايش قرار گرفتند. جوجه هاي انتخابي براي سن 22 تا 42 روزگي از ابتداي دوره تا 21 روزگي با جيره فاقد ضايعات تقطيري گندم تغذيه شدند. در آزمايش اول كه جوجه ها از سن 1 تا 21 روزگي مورد آزمايش قرار گرفتند، سطوح صفر،3، 6، 9 و 12 درصدي و در آزمايش دوم كه از 22 تا 42 روزگي ادامه يافت، سطوح صفر، 5، 10، 15 و 20 درصدي از ضايعات تقطيري گندم استفاده شد. مطابق نتايج حاصل از تجزيه شيميايي ضايعات تقطيري گندم، مقادير پروتئين خام، چربي خام، فيبرخام، ليزين، متيونين، كلسيم و فسفر‌كل به ترتيب 30.5، 8.5، 4، 0.57، 0.53، 0.26 و 0.93 درصد بود. ميانگين افزايش وزن روزانه در كل دوره پرورش (1 تا 21 روزگي) بين گروه هاي مختلف آزمايشي داراي تفاوت معني دار بود (05/). به طوري كه بيشترين ميانگين افزايش وزن كل به ترتيب مربوط به گروه هاي حاوي 3 درصد و شاهد (846.74 و 847.31 گرم) بود. همچنين جوجه‌هاي تغذيه شده با سطح 12 درصد ضايعات تقطيري گندم مصرف خوراك كمتري (1136.59گرم) نسبت به ساير گروه‌ها و گروه شاهد داشتند (p 0/05). در سنين 30 تا 37 روزگي و 38 تا 45 روزگي، با توجه به طي شدن دوره عادت‌پذيري (پرنده 7 روز ضايعات تقطيري گندم مصرف كرده است)، مصرف سطوح بالاتر ضايعات تقطيري گندم (15 و 20 درصد) باعث وزن بيشتري در جوجه‌هاي تغذيه شده با اين سطوح نمود‌ (p 0/05). مصرف خوراك و ضريب تبديل غذايي در جوجه‌هاي تغذيه شده با سطوح مختلف ضايعات تقطيري گندم در بازه هاي زماني‌ مختلف تفاوت معني‌داري ايجاد نكرد. افزايش سطح ضايعات تقطيري گندم در هر دو آزمايش، نتايج معني‌داري بر صفات ريخت‌شناسي ژژنوم نداشت و با افزايش سطح ضايعات تقطيري گندم، ارتفاع پرزها كاهش و طول كريپت ها در ژژنوم افزايش يافت. مطابق نتايج حاصل از اين آزمايش‌ها، بهترين سطح جايگزيني ضايعات تقطيري گندم بر پايه ذرت-كنجاله سوياي جوجه هاي گوشتي در بازه زماني 1 تا 21 روزگي، 3 درصد و در بازه زماني 22 تا 45 روزگي 20 درصد بود.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي علوم دامي ايران
عنوان نشريه :
پژوهشهاي علوم دامي ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت