تهيه و مشخصه‌يابي ريزكرات ژلاتين سديم‌آلژينات جنيپين به روش تشكيل كمپلكس پليالكتروليت

بسپارهاي تخريب پذير زيستي با ماهيت غيرسمّي و زيست سازگار، در مهندسي بافت و رهايش دارو كاربرد دارند. مصرف ريزذرات بسپار طبيعي، به‌صورت مستقل يا در تركيب با مواد ديگر، با كاربردهاي گوناگون ازجمله زيست مواد تزريق پذير، در حال گسترش است. در اين پژوهش، برهم‌كنش بسپارهاي زيستي ژلاتين و سديم آلژينات در ساخت ريزكرات، مطالعه شد. برهم‌كنش اين دو بسپار، متأثّر از pH، بار الكتريكي و غلظت آن‌ها است و واكنش الكترواستاتيك بين پروتئين هاي با بار مثبت و پلي ساكاريدهاي آنيوني، منجر به تشكيل فازهاي محلول و نامحلول مي شود؛ بنابراين، تأثير نسبت مخلوط كلوئيدي و pH، در هم انباشتي بررسي گرديد. در ابتدا، وزن مولكولي ژلاتين با روش حلال زدايي، باريك شد و رنگ نگاري ژل تراوايي (GPC)، خروج ژلاتين با وزن مولكولي كم را تأييد كرد. بررسي مايع شناور مخلوط هاي كلوئيدي با آزمون طيف سنجي مرئي فرابنفش (UVVis)، نشان داد كه هم انباشتي بهينه، در نسبت ژلاتين به سديم آلژينات برابر چهار و pH برابر 65/3 رخ داده است. طي اين فرايند، ريزكرات در اندازه 10 تا 25 ميكرومتر با سطوحي صاف تشكيل شد و با افزايش مقدار جنيپين، تمايل به هم نشيني ذرات مستقل ريزكرات بيشتر مي شود. تغيير اندك ژلاتين در طيف دورنگ‌نمايي دوراني (CD)، برهم‌كنش با سديم آلژينات را نشان مي‌دهد و مشاهده گروه عاملي آميد در طيف سنجي فروسرخ تبديل فوريه (FTIR) نيز، آن را تأييد مي‌كند. نتايج دمانگاشت آزمون DSC، نشان‌دهنده افزايش دماي تخريب ريزكرات داراي مقادير بيشتر جنيپين بوده است.