بررسي تأثير استوانه چرخان و غلظت پليمر بر ريخت‌‌شناسي نانوالياف الكتروريسي‌شده TiO2/PVP

در اين پژوهش، نانوالياف الكتروريسي شده TiO2/PVP با استفاده از دو نوع جمع‌كننده ي صفحه تخت ساكن و استوانه چرخان تهيه شدند و اثر نوع جمع‌كننده و غلظت پليمر PVP در محلول سُلTIP/PVP (3، 5 و 7 درصد وزني) بر ريخت‌شناسي نانوالياف تهيه شده، به كمك تصاوير SEM و تعيين ميانگين قطر نانوالياف و انحراف معيار آن‌ها، بررسي شدند. سرعت چرخش استوانه براي همه نمونه‌هاي تهيه‌شده با آن 500 دور در دقيقه بود، درحالي‌كه ديگر شرايط الكتروريسي اعم از ولتاژ، سرعت تزريق، فاصله نوك سوزن تا سطح جمع‌كننده و نوع سوزن براي هر جفت از نمونه‌هاي تهيه‌شده از هريك ازمحلول‌هاي سُل و دو نوع جمع‌كننده يكسان بود. ميانگين قطر نانوالياف TiO2/PVP توليد شده با استوانه چرخان و انحراف معيار آن از 58 ± 144 نانومتر (از سُل حاوي 3 درصد وزني PVP و تحت ولتاژ 10 كيلو‌ولت) به 71 ± 122 نانومتر (از سُل حاوي 5 درصد وزني PVP و تحت ولتاژ 15 كيلو‌ولت) كاهش نشان داد كه به‌مراتب كمتر از نمونه‌هاي مشابه توليد شده با صفحه تخت ساكن بودند. با افزايش غلظت پليمر به 7 درصد وزني، ميانگين قطر نانوالياف TiO2/PVP توليد شده با استوانه چرخان و صفحه تخت ساكن به‌ترتيب 135 ± 292 و 122 ± 258 نانومتر به‌دست آمد. اين نتايج نشان مي دهد كه با افزايش غلظت پليمر در محلول سُل TIP/PVP، بايد سرعت چرخش استوانه جمع‌كننده را متناسب با آن افزايش داد تا بتوان نانوالياف با قطر مورد نظر توليد كرد.