تاثير عامل پسماند و كيفيت نهادي بر تورم بالقوه

اختلاف قابل توجه نرخ رشد نقدينگي و نرخ رشد اقتصادي نوعي پتانسيل تورمي در اقتصاد ايجاد مي‌كند. بخشي از اين اختلاف به صورت تورم آشكار شده ظاهر مي‌گردد. اما، بخش باقيمانده اين اختلاف به عنوان تورم بالقوه(به صورت نهفته) در اقتصاد باقي خواهد ‌ماند. تورم بالقوه بايستي در اقتصاد آشكار مي­شده اما به تاخير افتاده و اين امر مي‌تواند در اقتصاد كشور، شوك تورمي و نااطميناني تورمي ايجاد كند. لذا، تورم بالقوه از معضلات اصلي هر كشور است كه بيم تركيدن و بروز آن باعث ايجاد بي‌ثباتي و نابساماني‌هاي اقتصادي مي­گردد و شرايط نااطميناني حاصل از آن، بلاتكليفي سرمايه­گذاران را به دنبال داشته و منجر به كاهش سرمايه­گذاري و اشتغال مي­گردد. عامل پسماند و كيفت نهادي از عوامل موثر بر تورم بالقوه است. زيرا، با بهبود عامل پسماند، كيفيت نهادي مناسب و حاكميت بالاي نظم و قانون، دغدغه‌هاي مربوط به رشد نقدينگي رفع مي‌گردد. در اين صورت، رشد نقدينگي متناسب با رشد اقتصادي است و از افزايش رشد نقدينگي بيشتر از رشد اقتصادي جلوگيري مي‌گردد. لذا هدف اين پژوهش بررسي تأثيرعامل پسماند و كيفيت نهادي بر تورم بالقوه كشورهاي منتخب غني از منابع طبيعي در بازه زماني 2019-1996 و با استفاده از روش حداقل مربعات معمولي كاملا تعديل شده (FMOLS) است. نتايج اين تحقيق بيانگر آن است كه متغيرهاي عامل پسماند، كيفيت نهادي و نرخ ارز بر تورم بالقوه تاثير منفي و معنا‌داري دارند. همچنين، بر اساس نتايج تحقيق، متغير هزينه­­هاي دولت تاثير مثبت و معنادار بر تورم بالقوه دارد.

No abstract