تعيين عوامل مديريتي مؤثر بر ميزان تلفات در مزارع پرورش جوجه‌هاي گوشتي (مطالعه موردي: شهرستان‌هاي راميان و آزادشهر)

به‌منظور بررسي عوامل مديريتي مؤثر بر ميزان تلفات در مزارع پرورش جوجه‌هاي گوشتي در شهرستان‌هاي راميان و آزادشهر در استان گلستان از ۶۵ واحد فعال مرغداري گوشتي در دوره‌هاي پرورش 97-98 اطلاعات لازم در قالب پرسشنامه جمع‌آوري شد. براي مقايسه ميانگين‌ دو صفت مورد بررسي (تلفات هفته اول و درصد تلفات كل) در سطوح مختلف عوامل مديريتي از آزمون حداقل تفاوت معني‌دار در رويه GLM نرم‌افزار SAS استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميزان تلفات مرغداري‌ها در شهرستان راميان نسبت به شهرستان آزادشهر كمتر بود (0/05 p). به‌طور كلي ظرفيت بالاي مرغداري و مساحت زياد سالن‌ها باعث افزايش تلفات شدند. افزايش دفعات جوجه‌ريزي باعث افزايش تلفات شد (0/05 p). فاصله مرغداري از شهر، روستا و واحد‌هاي مرغداري مجاور بر ميزان تلفات اثر‌گذار نبود. همچنين سويه، فصل پرورش، سن مدير و تجربه مدير در اين زمينه اثر معني‌داري بر ميزان تلفات نداشت. تلفات به‌طور معني‌داري تحت تأثير ميزان تحصيلات مدير قرار گرفت و واحدهايي كه مدير آن‌ها تحصيلات دانشگاهي داشتند با تلفات كمتري روبرو شدند (0/05 p). وجود بيماري، ميزان تلفات را به‌طور معني‌داري افزايش داد (0/05 p). نوع خوراك (آردي يا پلت) تأثير معني‌داري بر تلفات نداشت اما اثر منبع تهيه خوراك بر تلفات معني‌دار بود واحد‌هايي كه جيره آماده از كارخانه تهيه‌ كرده بودند تلفات كمتري داشتند (0/05 p). درمجموع نتايج اين تحقيق نشان داد كه ظرفيت و مساحت مرغداري، دفعات جوجه‌ريزي، ميزان تحصيلات مدير، وجود بيماري از مهم‌ترين عوامل مديريتي تأثير‌گذار بر ميزان تلفات هستند.