شناسايي مولفه هاي خوشبختي زوجي در خانواده هاي ايراني: رويكرد نظريه زمينه اي

بر پايه كاستي‌ها و شكاف مشاهده شده به ويژه در ادبيات پژوهشي كشور ايران، هدف اصلي اين پژوهش استفاده از رويكرد كيفي براي شناخت عميق تجربه زيسته زوجين خوشبخت ايراني از زندگي بود. روش اين پژوهش از نوع كيفي با رويكرد نظريه زمينه اي بود. شركت كنندگان 41 زوج خوشبخت ساكن شهر زنجان بود كه بر اساس نتيجه پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ و مصاحبه با مشاوره خانواده به صورت هدفمند انتخاب شدند. روش جمع آوري داده‌ها مصاحبه نيمه ساختاريافته بود. نتايج تحليل چهار درونمايه كلي و سيزده عامل زيربنايي براي تجربه خوشبختي زوجي مشخص كرد شامل زمينه مناسب (خانواده‌ها، آمادگي موقع ازدواج، منابع مالي)، باورهاي سازگارانه (انتظارات واقع بينانه، باور به درك و پذيرش، تعهد و نظارت بر تعهد)، رفتارهاي تقويت كننده رابطه (همراهي و فعاليت مشترك، مهارتهاي ارتباطي، حل مساله، حمايت، مسئوليت پذيري) و احساس مثبت (هيجان خواهي، احساس مثبت، زيباپسندي، محبت). درون مايه‌هاي شناسايي شده در پژوهش حاضر به دليل ارتباط با مباني نظري و همچنين انتزاع بالاي آنها، علاوه بر جامعيت داراي ساختار نظري مرتبط با بدنه دانش و نظريه‌هاي موجود است. نتايج پژوهش حاضر از نگاه نظريه شناختيرفتاري تبيين شده است.