استفاده از يك رويكرد مبتني بر كلان‎داده براي سياست‌گذاري صنعتي (مورد مطالعه: صنعت ساخت قطعات و تجهيزات كشور)

روند افزايشي توليد داده در جهان و روش‌هاي ايجادشده براي تحليل كلان‌داده‌ها، ابزارهاي جديدي در اختيار حوزه‌هاي مختلف از جمله سياست‌گذاري قرار مي‌دهد. با وجود اين،‌ درك دنياي سياست‌گذاري به‌خصوص در كشورهاي در حال ‌توسعه از آن در سطحي ابتدايي قرار دارد و تعداد زيادي از پژوهش‌هاي انجام‌شده در ايران در حوزه سياست‌گذاري مبتني بر رويكردهاي كيفي و روش‌هاي خبرگي هستند. هدف از پژوهش فعلي، استفاده از رويكرد مبتني بر كلان‎داده پيچيدگي اقتصادي، در حوزه سياست‌گذاري صنعتي و ارائه نتايج ناشي از آن است. اين مقاله، با انجام مطالعه موردي روي داده‌هاي تجارت جهاني كالاهاي صادرشده در حوزه صنعت ساخت قطعات و تجهيزات در كل دنيا و تحليل اين داده‌ها از روش پيچيدگي اقتصادي، به سياست‌گذاري در حوزه توسعه صنعت ساخت قطعات و تجهيزات ايران پرداخته است. به همين منظور، با استفاده از داده‌هاي نسخه شش‌رقمي طبقه‌بندي هماهنگ كدگذاري كالا، ۶۶۹ كد كالايي ذيل صنعت ساخت قطعات و تجهيزات بررسي شدند. به‌ اين ‌ترتيب، توان فرصت‌هاي توليدي در مرز قابليتي صنعت ساخت قطعات و تجهيزات كشور شناسايي‌ شدند. بر اين اساس، توليد برخي از انواع موتور، توربين، الكتروموتور، لوله، تيوب و واگن حمل‌ونقل ريلي بخش عمده فرصت‌هاي توليدي ايران را تشكيل مي‌دهند.